Ο καρκίνος του προστάτη αποτελεί τον συχνότερο τύπο καρκίνου στους άνδρες και εκδηλώνεται κυρίως σε άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών. Εμφανίζεται όταν τα κύτταρα του προστάτη αδένα –που βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ουροδόχο κύστη και μπροστά από το ορθό– αρχίζουν να αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα.
Σύμφωνα με τον κ. Γρηγόριο Δελλή, Χειρουργό Ουρολόγο είναι σημαντικό να διαχωρίζουμε τον καρκίνο του προστάτη από την καλοήθη υπερπλασία προστάτη (ΚΥΠ). Η υπερπλασία του προστάτη είναι μία καλοήθης διόγκωση που προκαλεί ενοχλητικά ουρολογικά συμπτώματα, αλλά δεν εξελίσσεται σε καρκίνο. Αντίθετα, ο καρκίνος του προστάτη είναι μια κακοήθης κατάσταση και δεν σχετίζεται αιτιολογικά με την ΚΥΠ – δηλαδή, κάποιος που έχει υπερπλασία δεν έχει αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσει καρκίνο.
Κύριε Δελλή, ποια είναι τα χαρακτηριστικά συμπτώματα και πώς διαγιγνώσκεται ο καρκίνος του προστάτη;
Στα αρχικά στάδια, ο καρκίνος προστάτη δεν εμφανίζει συμπτώματα. Αυτό σημαίνει ότι η διάγνωση συνήθως γίνεται τυχαία, είτε στον τακτικό ουρολογικό έλεγχο είτε σε εργαστηριακό έλεγχο αίματος, όπου διαπιστώνεται αυξημένη τιμή PSA.
Όταν ο καρκίνος εξελιχθεί περισσότερο, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα από το ουροποιητικό, όπως δυσκολία στην ούρηση, αίσθημα ατελούς κένωσης της κύστης, συχνουρία ή αιματουρία. Σε προχωρημένα στάδια, ενδέχεται να υπάρξει πόνος στα οστά, απώλεια βάρους και γενική αδυναμία.
Η διάγνωση βασίζεται κυρίως στην εξέταση PSA (ειδικό προστατικό αντιγόνο), στη δακτυλική εξέταση από ουρολόγο και, εφόσον χρειαστεί, στη βιοψία προστάτη. Ταυτόχρονα, απεικονιστικές εξετάσεις, όπως η μαγνητική τομογραφία, συμβάλλουν στην ακριβέστερη εκτίμηση της έκτασης και της φύσης της νόσου.
Σήμερα, ποιες είναι οι διαθέσιμες επιλογές θεραπείας για τον καρκίνο του προστάτη;
Η θεραπεία του καρκίνου του προστάτη εξατομικεύεται για κάθε ασθενή και εξαρτάται από το στάδιο της νόσου, την ηλικία και τη συνολική υγεία. Οι κύριες επιλογές θεραπείας περιλαμβάνουν:
- Παρακολούθηση ή ενεργή επιτήρηση : Παρακολούθηση αφορά ασθενείς σε αρχικά στάδια ή σε ασθενείς με μικρό προσδόκιμο επιβίωσης, όπου ο καρκίνος παρακολουθείται χωρίς άμεση θεραπευτική παρέμβαση. Η ενεργή επιτήρηση αφορά τους ασθενείς που η απόφαση για θεραπεία θα ληφθεί αργότερα , ανάλογα με την πρόοδο της νόσου .
- Ριζική προστατεκτομή: Χειρουργική αφαίρεση του προστάτη, που μπορεί να πραγματοποιηθεί:
- Με ανοιχτή χειρουργική μέθοδο
- Με ελάχιστα επεμβατική τεχνική (λαπαροσκοπικά ή ρομποτικά, με τη μέθοδο Da Vinci), η οποία προσφέρει μικρότερη τομή, ταχύτερη ανάρρωση και λιγότερες επιπλοκές
- Ακτινοθεραπεία: Εξωτερική ή εσωτερική ακτινοβόληση του προστάτη, συχνά σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες.
- Ορμονοθεραπεία: Φαρμακευτική αγωγή που στοχεύει στη μείωση της δράσης της τεστοστερόνης, επιβραδύνοντας την ανάπτυξη του όγκου.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ανάλογα με το στάδιο – τοπική ή απομακρυσμένη εντόπιση της νόσου ή ακόμα και λαμβάνοντας υπόψιν τον κίνδυνο για υποτροπή μπορεί να επιλεγεί συνδυασμός θεραπειών για καλύτερα αποτελέσματα.
Κάθε προσέγγιση συζητείται και αποφασίζεται σε συνεργασία με τον θεράποντα Ουρολόγο, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες κάθε ασθενούς.
zougla
