Επικίνδυνη είναι πλέον η κατάσταση της οδού Λευκωσίας στον Ψαθόπυργο.
Οπως καταγγέλουν οι κάτοικοι, παρά τις επανειλημμένες ενέργειες και αιτήματα προς τις αρμόδιες αρχές, δεν έχει υπάρξει καμία ανταπόκριση.
“Η κατάσταση του δρόμου θέτει σε καθημερινό κίνδυνο τους κατοίκους και τους διερχόμενους οδηγούς”, τονίζουν και ζητούν έργα δηλώνοντας πως δεν πρόκειται να σιωπήσουν άλλο.
Η Ανοιχτή Επιστολή τους προς κάθε αρμόδιο:
Θέμα: Η οδός Λευκωσίας στον Ψαθόπυργο δεν αντέχει άλλη αδιαφορία
Αξιότιμοι κύριοι/κυρίες,
Η οδός Λευκωσίας στον Ψαθόπυργο έχει μετατραπεί σε σύμβολο εγκατάλειψης και αδιαφορίας. Με τρεις επικίνδυνες λακκούβες και υποχώρηση του εδάφους σε σημεία, αποτελεί καθημερινό κίνδυνο για τους κατοίκους και τους οδηγούς. Παρά τις συνεχείς επισημάνσεις και αναφορές προς τις αρμόδιες υπηρεσίες, δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα.
Η τελευταία ασφαλτόστρωση έγινε πριν το 1995. Έκτοτε, ο δρόμος έχει αφεθεί στη μοίρα του, ενώ καθημερινά δέχεται την κυκλοφορία βαρέων οχημάτων που επιταχύνουν την καταστροφή του. Σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή, θα είχαν εφαρμοστεί μέτρα για τη διέλευσή τους και θα είχαν ξεκινήσει έργα. Εδώ, όμως, η σιωπή και η αδράνεια κυριαρχούν.
Σήμερα, για ακόμη μια φορά, βαρέα οχήματα πέρασαν από την οδό Λευκωσίας, αδιαφορώντας για την επικινδυνότητα του οδοστρώματος και για την ασφάλεια των κατοίκων. Ο δρόμος δεν είναι απλώς ταλαιπωρημένος – είναι πλέον επικίνδυνος. Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη αν συμβεί το μοιραίο;
Οι κάτοικοι του Ψαθόπυργου δεν ζητάμε χάρη. Ζητάμε τα αυτονόητα:
- Ολική ανακατασκευή της οδού Λευκωσίας
- Περιορισμό ή απαγόρευση της διέλευσης βαρέων οχημάτων
- Τακτική συντήρηση των δρόμων
- Επίσημη ενημέρωση για το χρονοδιάγραμμα οποιασδήποτε ενέργειας
Δεν είμαστε αόρατοι. Δεν είμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας.
Σας καλούμε να αναλάβετε τις ευθύνες σας άμεσα. Όχι με λόγια, αλλά με έργα.
Οδός Λευκωσίας – Ψαθόπυργος: Πόσες φορές πρέπει να το πούμε για να μας ακούσει κάποιος;
Η οδός Λευκωσίας στον Ψαθόπυργο είναι ένα ενεργό πεδίο κινδύνου. Οι τρεις τεράστιες λακκούβες και η υποχώρηση του εδάφους δεν είναι πια απλώς σημεία φθοράς – είναι παγίδες θανάτου. Κι όμως, παρά τις συνεχείς επισημάνσεις και τις ενέργειες που έχουν γίνει, κανείς από τους αρμόδιους δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα.
Σήμερα, για ακόμη μια φορά, βαρέα οχήματα πέρασαν ανενόχλητα από τον δρόμο, επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο ένα ήδη διαλυμένο οδόστρωμα. Ολόκληρος ο δρόμος είναι έτοιμος να καταρρεύσει. Όμως οι αρμόδιοι εξακολουθούν να κλείνουν τα μάτια, λες και πρόκειται για έναν αόρατο δρόμο, λες και δεν κυκλοφορούν καθημερινά άνθρωποι από εκεί.
Η τελευταία ασφαλτόστρωση έγινε πριν το 1995. Σχεδόν 30 χρόνια χωρίς σοβαρή συντήρηση. Σε οποιοδήποτε ευνομούμενο μέρος, αυτό από μόνο του θα αρκούσε για να σημάνει συναγερμό. Εδώ όμως, η σιωπή και η αδράνεια έχουν γίνει καθεστώς.
Μιλάμε για ξεκάθαρη εγκατάλειψη, για πλήρη αδιαφορία, για αποτυχία εκπλήρωσης ακόμα και των βασικότερων υποχρεώσεων προς τους πολίτες. Δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο τεχνικό ζήτημα. Πρόκειται για επικίνδυνη αμέλεια που καθημερινά θέτει σε κίνδυνο ζωές.
Περιμένει κάποιος να συμβεί ατύχημα για να κινητοποιηθεί; Γιατί τότε δεν θα μιλάμε πια για “υποχώρηση εδάφους και λακκούβες”, αλλά για ευθύνες – βαριές και προσωπικές.
Αρκετά με τις δικαιολογίες.
Απαιτείται ΤΩΡΑ:
- Ολική ανακατασκευή του δρόμου
- Περιορισμός στη διέλευση βαρέων οχημάτων
- Συστηματική και σοβαρή συντήρηση
- Ανάληψη ευθύνης – επιτέλους
Η οδός Λευκωσίας δεν είναι ξεχασμένη – εσείς την ξεχάσατε. Και οι κάτοικοι του Ψαθόπυργου δεν θα σιωπήσουμε άλλο.
Ξυπνήστε. Πριν να είναι αργά.
