Ένα από τα γεράκια του ζεύγους που φώλιαζε στο Δάσος του Ρέματος Ρωμανού και προκαλούσε τον θαυμασμό με το αγέρωχο πέταγμά του καθώς ομόρφαινε το περιβάλλον με την παρουσία του, δεν υπάρχει πια. Βρέθηκε να κείτεται νεκρό, σε πρανές έδαφος του μικρού Δάσους και σε κατάσταση προχωρημένης αποσύνθεσης. Λίγο πιο κάτω βρέθηκαν και δυο νεκροί κότσυφες επίσης σε σήψη. Το αρπακτικό πτηνό με επιστημονική βεβαίωση ορνιθολόγου ήταν του είδους Γερακίνα Buteo buteo.
Το θέαμα ήταν αποκρουστικό όμως δεν είναι κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά. Η περιοχή αποτελεί χώρο διεξαγωγής παράνομου κυνηγιού αν και βρίσκεται εντός των ορίων του οικισμού. Κατά το παρελθόν, στο εν λόγω Δάσος, έχουν βρεθεί διάφορα πτηνά, είτε τραυματισμένα είτε νεκρά, πάντα εν μέσω κυνηγετικής σαιζόν. Εξάλλου, οι καταγγελίες για την παράνομη κυνηγετική δραστηριότητα στην περιοχή έχουν δημοσιευτεί στα μέσα ενημέρωσης και παλαιότερα ενώ έχει επισημανθεί η αναγκαιότητα προστασίας της περιοχής στις αρμόδιες αρχές δεδομένου ότι αποτελεί καταφύγιο και άγριων πτηνών όμως χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Αρκεί να σημειωθεί, ότι γνώση για το πρόβλημα στην περιοχή, έχει το Δασαρχείο Πατρών, καθ΄ύλην αρμόδια υπηρεσία αλλά αδύναμη να λάβει μέτρα οριστικής εξάλειψης της παράνομης θήρας εντός οικισμού και του τερματισμού της εξόντωσης των άτυχων πτηνών. Επίσης, γνώση για το θέμα έχουν λάβει η Ειδική Γραμματεία Δασών του Υπουργείου Περιβάλλοντος, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Πελοποννήσου, η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδος, η Γ΄ Κυνηγετική Ομοσπονδία Πελοποννήσου, ο Κυνηγετικός Σύλλογος Πάτρας κ.α. Τα αλλεπάλληλα γραπτά αιτήματα για τοποθέτηση πινακίδων σήμανσης στην περιοχή προς ενημέρωση των παράνομων κυνηγών ουδέποτε εκπληρώθηκαν. Απορίας άξιο είναι που πάνε τα χρήματα που εισπράττονται από τους αρμοδίους για κάθε ανανέωση κυνηγετικής αδείας αλλά ακόμα μεγαλύτερο ερώτημα εγείρεται περί των κριτηρίων βάσει των οποίων χορηγούνται οι άδειες χρήσης κυνηγετικών όπλων σε άτομα, που κάποιοι εξ αυτών, δεν σέβονται την ελληνική νομοθεσία και δη ότι το Δάσος του Ρέματος Ρωμανού είναι περιοχή εντός οικισμού και απαγορευμένη για θήρα σύμφωνα με το άρθρο 6 της υπ΄αριθ. 414985/29-11-85 (ΦΕΚ 757/Β/18-12-85) κοινής υπουργικής απόφασης. Εάν μάλιστα, αναφερθεί ο κίνδυνος που ελλοχεύει από τις καραμπίνες που εκπυρσοκροτούν πολύ κοντά σε οικίες, τα σκάγια που καταλήγουν πέφτοντας στα κεφάλια των κατοίκων και τον εκκωφαντικό κρότο από κάθε πάτημα της σκανδάλης, το σκηνικό θυμίζει κάτι από τον πόλεμο στη Συρία.
Η κυνηγετική σαιζόν βαίνει προς ολοκλήρωση και όσα από τα πτηνά του Δάσους του Ρέματος Ρωμανού γλύτωσαν από το μπαρούτι των οπλοφόρων θα συνεχίσουν την επιβίωσή τους μέχρι την έναρξη της επόμενης κυνηγετικής περιόδου. Όμως, αναπάντητα θα παραμείνουν τα ερωτήματα για την έλλειψη βούλησης και αδυναμίας να επιδειχθεί η στοιχειώδης ευαισθησία από τους φορείς του ελληνικού κράτους ώστε να σταματήσουν το παράνομο κυνήγι σε μια περιοχή που απέχει μόλις 10 λεπτά από το κέντρο της τρίτης σε πληθυσμό πόλης μιας χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης…
