“Ο Ασιάτης γείτονάς μου, εδώ στο Φάληρο, σήμερα, τη στιγμή που αναρτά τη γαλανόλευκη στο μπαλκόνι του.
Παντρεμένος με Ελληνίδα και πατέρας δυο παιδιών. Αυτά βλέπω από το μπαλκόνι μου, αυτά ξέρω γι’ αυτόν. Δεν ξέρω το όνομά του και τίποτε άλλο γι’ αυτόν και ας είναι το σπίτι του
στην απέναντι πολυκατοικία, σε απόσταση πολύ λίγων μέτρων από το δικό μου.
Θυμάμαι ότι εγώ, ο γηγενής Φαληριώτης, δεν τον έχω πετύχει ποτέ στον δρόμο να τον καλωσορίσω στην πόλη και να του πω μια καλημέρα. Αποφάσισα όμως, πως όταν αυτό συμβεί, θα του πω: “Καλημέρα πατριώτη!”
