Σε ένα ευχάριστο κλίμα και χαλαρή ατμόσφαιρα που έχουμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια που η τελετή των βραβείων λαμβάνει χώρα στην Αποθήκη Γ, τον κατεξοχήν σημείο συνάντησης του Φεστιβάλ, απονεμήθηκαν τα φετινά βραβεία του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, που δεν είχαν ιδιαίτερες εκπλήξεις: για μέρες συζητιόταν “Η βασίλισσα του βαμβακιού” της Σουζάνα Μιργκάνι η οποία παραλαμβάνοντας το βραβείο της τόνισε ότι στα γυρίσματα συμμετείχαν ηθοποιοί εκτοπισμένοι από το σπίτι τους και έγιναν σε δύσκολες συνθήκες αποσπώντας θερμό χειροκρότημα. Η ταινία κέρδισε τον “Χρυσό Αλέξανδρο-Θόδωρος Αγγελόπουλος” αλλά αυτές που αγαπήθηκαν πραγματικά και συζητήθηκαν ήταν οι ελληνικές ταινίες, που φέτος φάνηκαν να είναι περισσότερες από ποτέ.
Η ελληνική σφραγίδα με την ανάλογη νοσταλγία που ταιριάζει στην περίσταση, δόθηκε επίσης στη συγκινητική, τιμητική εκδήλωση που διοργανώθηκε για τους εμβληματικούς, ζώντες πρωταγωνιστές των παλιών ταινιών της Φινος Φιλμς, οι οποίοι τιμήθηκαν από το Φεστιβάλ και μοιράστηκαν με το κοινό εμπειρίες τους: από τον Γιώργο Κωνσταντίνου και τον Δημήτρη Καλλιβωκά μέχρι την Άννα Φόνσου, τον Βασίλη Καίλη και τη Μπέτυ Λιβανού-την οποία ξαναθυμηθήκαμε και ως την όμορφη πρωταγωνίστρια στον ‘Ξαφνικό Έρωτα’ του Γιώργου Τσεμπερόπουλου, στο σινεμά του οποίου είχε ιδιαίτερο αφιέρωμα το φετινό,66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου.
Κατά τα άλλα, οι Έλληνες δημιουργοί που πήραν βραβεία καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό στην Αποθήκη Γ κυρίως γιατί άφησαν ένα ξεχωριστό αποτύπωμα σε καιρούς που το ελληνικό σινεμά φαίνεται να επαναπροσδιορίζεται και να αναζητά την ταυτότητα του: ειδικά το γυναικείο χρώμα που φάνηκε να ξεχωρίζει στις περισσότερες από τις ταινίες έκανε τη διαφορά. Όλοι συγκινήθηκαν από τις υπέροχες νεαρές Χαρά Κυριαζή-Πάμελα Οικονομάκη-την Αργυρώ και τη Αννέτα αντίστοιχα-δυο γυναίκες που στην “Αρκουδότρυπα” αναζητούν τον δικό τους δρόμο και ρόλο σε μια κοινωνία γεμάτη ανισότητες, κόντρα στον ρόλο που επιβάλλει το περίκλειστό περιβαλλον της επαρχίας. Όλοι οι συντελεστές της ταινίας των Παπαδάκη-Ντινόπουλου ανέβηκαν πολλές φορές στη σκηνή για να παραλάβουν βραβεία: επτά στον αριθμό, που για ένα σημαντικό φεστιβάλ όπως το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, το λες και θρίαμβο.
Πέντε επίσης βραβεία πήρε το άκρως πρωτότυπο “Πολύ Κοριτσίστικο Όνομα το Πάττυ”, όπου πάλι τι σημαίνει για ένα κορίτσι να επιβιώνει στον ανδροκρατούμενο, δύσκολο χώρο του τζούντο. Το εναλλακτικό “Karate Kid”, όπως θα μπορούσε κανείς να αποκαλέσει την ταινία του Γιώργου Γεωργόπουλου, παρακολουθεί την πορεία της Δάφνης από την Ικαρία, που επιθυμεί να κυνηγήσει να ακολουθήσει το όνειρο των Ολυμπιακών και γι αυτό ακολουθεί τον δάσκαλο Γιούρι-και οι δυο κάνουν ένα ξεχωριστό δίδυμο που έκανε την ταινία να αγαπηθεί πολύ στους κύκλους του Φεστιβάλ. Αλλά η ταινία που απέσπασε πραγματικά τα πιο θερμά χειροκροτήματα είναι το “Life in a Beat” της πρωτοεμφανιζόμενης Αμερίσσα Μπάστα, για τη Λένα, μια εικοσάχρονη υπάλληλο σούπερ μάρκετ, την καθημερινότητα και τις σχέσεις της, από τον άνεργο πατέρα της μέχρι τον κολλητό της και την κομμώτρια μητριά. Τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο όταν η Λένα απολύεται και μένει έγκυος σε μια καθημερινότητα που όλα μοιάζουν να είναι κόντρα, σαν αυτή που αντιμετωπίζουν όλοι καθημερινά στην Ελλάδα.
Ξεχώρισε επίσης για τη δύναμη της φωτογραφίας της και την ερμηνεία του Χρήστου Πασσαλή η ταινία «Μπιτσκόμπερ» του Αριστοτέλη Μαραγκού που κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας Αργυρός Αλέξανδρος στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα, αλλά και το Βραβείο Καλλιτεχνικού Επιτεύγματος-Διεύθυνσης Φωτογραφίας για τον διευθυντή φωτογραφίας Γιώργο Καρβέλα. Πολύ ατμοσφαιρική και ιδιαίτερη είναι η ταινία «Μπιτσκόμπερ» του Αριστοτέλη Μαραγκού που κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας Αργυρός Αλέξανδρος στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα, όπως και το Βραβείο Καλλιτεχνικού Επιτεύγματος-Διεύθυνσης Φωτογραφίας για τον διευθυντή φωτογραφίας Γιώργο Καρβέλα-όλοι εμείς οι εραστές του Νίκου Καββαδία και των εμμονών που γεννάει η θάλασσα βρεθήκαμε να μαγευόμαστε από το υποβλητικό σκηνικό και την ονειρική ατμόσφαιρα του Μαραγκού.
Εξαιρετική ήταν η φωτογραφία και τα πλάνα της “Gorgona” της Εύης Καλογηροπούλου, σε μια εντελώς διαφορετική Ελευσίνα, σε ένα δυστοπικό μέλλον, που έκανε πέρασμα και από το πρόσφατο Φεστιβάλ της Βενετίας και απέσπασε το βραβείο Location Manager για τη δουλειά του Πέτρου Χυτήρη. Βραβείο καλύτερης ηθοποιού, που δόθηκε στη Σαμπρίνα Αμάλι, απέσπασε η ταινία “Maysoon” της Νάνσυ Μπινιαδάκη, η οποία ανεβαίνοντας στη σκηνή ευχαρίστησε όχι μόνο την ηθοποιό της αλλά και το συνεργείο “που χειρίστηκε αυτή την εύθραυστη και παράλληλα τόσο ισχυρή ιστορία”. Αλλά αν κάτι κρατάμε, περισσότερο από όλα από το φετινό φεστιβάλ, ήταν τις sold out προβολές και τις γεμάτες από νέο κόσμο αίθουσες που φαίνεται να έχει αγκαλιάσει το Φεστιβάλ, το οποίο δίνει ξανά ραντεβού τον Μάρτιο με το αγαπημένο μας Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ.
protothema
