Το πλοίο άνηκε στον Βασιλικό Στόλο της Σουηδίας και, για την εποχή του, ήταν το πλοίο με τον βαρύτερο πολεμικό εξοπλισμό στον κόσμο και το εντυπωσιακότερο επίτευγμα του καιρού του. Μόνο που, όπως φαίνεται, ήταν ταυτόχρονα κι ένα εξαιρετικά άτυχο σκαρί.
Ναυπηγήθηκε στη Στοκχόλμη υπό την επίβλεψη του Ολλανδού Ναυπηγού Henrik Hybertsson. Η ομάδα του αποτελείτο από μαραγκούς, γλύπτες, ζωγράφους, υαλοτεχνίτες, σιδεράδες και επαγγελματίες τεχνίτες από πολλούς άλλους κλάδους. Συνολικά τετρακόσιοι άνθρωποι εργάστηκαν στο πλοίο, το οποίο κατασκευάστηκε με διαταγή του Γουστάβου Αδόλφου Β΄, Βασιλιά της Σουηδίας.
Για την κατασκευή του χρειάστηκαν δύο χρόνια, περίπου. Είχε τρία κατάρτια για δέκα πανιά, 52 μέτρα ύψος από την κορυφή του καταρτιού έως την καρίνα, 60 μέτρα μήκος από την πρύμνη έως την πλώρη και ζύγιζε 1.200 τόνους.
Στις 10 Αυγούστου του 1628 βυθίστηκε έξω από το λιμάνι της Στοκχόλμης. Έμεινε εκεί για περισσότερα από τριακόσια χρόνια, μέχρι τον εντοπισμό του, όταν ήρθε ξανά στο φως το 1961.
Μαζί με το πλοίο ανασύρθηκαν 14.000, περίπου, ξύλινα αντικείμενα, μεταξύ των οποίων υπήρχαν και 700 γλυπτά. Η διαδικασία διατήρησης αυτών των αντικειμένων έγινε ξεχωριστά, ενώ στη συνέχεια τοποθετήθηκαν και πάλι επάνω στο πλοίο, στις αρχικές τους θέσεις. Η όλη αποστολή ήταν σαν να προσπαθεί κανείς να λύσει ένα τεράστιο παζλ.
Τα πολεμικά πλοία του 17ου αιώνα δεν ήταν απλώς πολεμικές μηχανές, αλλά πλωτά παλάτια. Τα γλυπτά που διασώθηκαν έφεραν ίχνη από επίχρισμα χρυσού και βαφή. Από τις αναλύσεις που έγιναν με σύγχρονες μεθόδους, προκύπτει ότι ήταν βαμμένα με ζωντανά χρώματα επάνω σε κόκκινο φόντο. Τα γλυπτά αυτά αναπαριστούν λιοντάρια, βιβλικούς ήρωες, Ρωμαίους αυτοκράτορες, θαλάσσια όντα, αρχαίες ελληνικές θεότητες και πολλά άλλα. Σκοπός τους ήταν να δοξάσουν τον Σουηδό Μονάρχη και να εκφράσουν τη δύναμη, την πνευματική του καλλιέργεια και τις πολιτικές του πεποιθήσεις.
Το πλοίο φυλάσσεται πλέον στο Μουσείο Βάσα (Vasa Museum), το οποίο δημιουργήθηκε ειδικά για αυτό τον σκοπό, και άνοιξε τις πύλες του για το κοινό το 1990. Η έρευνα για την ανέλκυση ευρημάτων συνεχίζεται ακόμη στις μέρες μας. Στις αίθουσες του Μουσείου εκτίθενται πολλά μοναδικά αντικείμενα, τα οποία δίνουν ζωή σε μία περασμένη εποχή και στους ανθρώπους της.
Το Μουσείο προσελκύει τους περισσότερους επισκέπτες από οποιοδήποτε άλλο σε ολόκληρη τη Σκανδιναβία.