Ο πολυγραφότατος Σταύρος Ιντζεγιάννης μας χαρίζει και πάλι μέσα από τις 100 και πλέον σελίδες του νέου του πονήματος «Γκαρσόν …δύο ουίσκυ», αυτοβιογραφικές «ιστορίες της δεκάρας», όπως ό ίδιος τις χαρακτηρίζει, πάντα με τον περιπαικτικό και μοναδικό τρόπο που ξεχωρίζει το γραπτό του.
Ο πατρινός λογοτέχνης ( γεννημένος στην Άρτα, αλλά πολιτογραφημένος από δεκαετίες πατρινός, κατά δήλωσή του) μας περιγράφει με γλυκόπικρη διάθεση, μερικές φορές, γεγονότα και περιστατικά της καθημερινότητας ξεχασμένα. Τα ξεσκονίζει από την λήθη του χρόνου και με την φρεσκάδα που διακρίνει την πένα του μας τα μεταφέρει κερδίζοντας το αυθόρμητο γέλιο μας και πότε αποσπώντας το δάκρυ μας.
Δεν ξεχνά όμως και την ανέσπερη αγάπη του για την ποίηση, παραθέτοντάς μας τις ξεχωριστές σκέψεις του και «φυτεύοντας» τες ανάμεσα στα 20 χρονογραφήματα του νέου πνευματικού του τέκνου...
Απ.Β
