Η ηθοποιός Σαπφώ Νοταρά έγραψε μια ξεχωριστή ιστορία στον ελληνικό κινηματογράφο και αποτελεί ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο στην τέχνη.
Παρόλο που τις περισσότερες φορές οι ρόλοι της δεν ήταν πρωταγωνιστικοί, ξεχώριζε με την επιβλητική της παρουσία και τη βραχνή της φωνή.
Οι ατάκες της, όπως «Μπουρλότο» και «Σόδομα και Γόμορρα γινήκαμε», χρησιμοποιούνται στην καθημερινότητά μας, ακόμη και σήμερα. Δείγμα της αξίας που είχε το ύφος και το χιούμορ της.
Ήταν από τις λίγες γυναίκες της εποχής της με πανεπιστημιακή μόρφωση, αφού είχε σπουδάσει στη Βιομηχανική Σχολή. Ωστόσο, εγκατέλειψε τη δουλειά της στην τράπεζα και βγήκε στο θέατρο.
Συχνά, ενσάρκωνε την αυταρχική και άσχημη γυναίκα, αν και δεν της άρεσαν καθόλου αυτοί οι ρόλοι. Αισθανόταν αδικημένη και πίστευε ότι είχε το ταλέντο για να υποδυθεί και άλλους χαρακτήρες.
Η προσωπική της ζωή δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στον κόσμο, μιας και η ίδια ήταν εσωστρεφής και μοναχική.
Δεν έδινε συνεντεύξεις, ενώ τα τελευταία χρόνια της ζωής της είχε επιλέξει να κάνει παρέα μόνο με λίγους ανθρώπους, όπως με τον Γιάννη Τσαρούχη, ο οποίος ήταν αυτός που εκπλήρωσε το μεγάλο της όνειρο, να παίξει σε τραγωδία. Μάλιστα, ο Τσαρούχης ήθελε να ανεβάσει και μια θεατρική παράσταση με πρωταγωνίστρια τη Νοταρά, αλλά η ηθοποιός, λόγω ηλικίας, δεν μπορούσε να αποστηθίσει τόσα πολλά λόγια.
Η Σαπφώ Νοταρά, τα τελευταία χρόνια της ζωής της, είχε κλειστεί στο σπίτι της και περνούσε αρκετό χρόνο διαβάζοντας βιβλία.
Παρόλο που έζησε τον έρωτα στα νιάτα της, δεν απέκτησε οικογένεια και έτσι στο τέλος της ζωής της ήταν μόνη.
Στις 11 Ιουνίου του 1985, έφυγε από τη ζωή μέσα στο σπίτι όπου έμενε τα τελευταία χρόνια, στην πλατεία Κουμουνδούρου.
Πέθανε μόνη και τη βρήκαν μετά από δύο μέρες στη συνηθισμένη της θέση και με ένα τσιγάρο που είχε σβήσει στο χέρι της.
