Στο Πρωινό ήταν καλεσμένη η Σοφία Μαργαρίτη και μίλησε για την έκταση που πήρε η προσωπική της ζωή αλλά και τις δυσκολίες που έζησε μέσα στον γάμο της.
«Απογοητεύτηκα γιατί δεν περίμενα να πάρει τέτοια έκταση. Καταλαβαίνω όμως για ποιο λόγο έγινε και που αποσκοπούσε όλο αυτό. Προσπάθησα να προστατεύσω τα παιδιά μου από την προβολή που πήρα λόγω της συμμετοχής μου στο παιχνίδι και νομίζω ότι ως ένα βαθμό τα έκανα καλά. Κάποια πράγματα όμως δεν μπορούσα να τα ελέγξω όσο ήμουν στον Άγιο Δομίνικο και δεν είχα και τη δυνατότητα να απαντήσω σε αυτά.
Στενοχωρήθηκα πάρα πολύ γιατί αναφέρθηκαν τα ονόματά τους και δεν μπορούσα να κάνω κάτι γι’ αυτό. Δεν μετάνιωσα που μπήκα στο παιχνίδι, σε καμία περίπτωση. Πάω ξανά, δηλαδή, χθες. Για μένα δεν ήταν τίποτα δύσκολο εκεί. Εγώ θεωρώ ότι όπως μπήκα στο παιχνίδι έτσι βγήκα. Δεν έκανα ιδιαίτερη προσπάθεια για να αλλάξω κάτι επάνω μου ή να πιεστώ γιατί γενικότερα είμαι προσεχτική και με ενδιαφέρει να μείνω ακέραιη».
Η Σοφία Μαργαρίτη μίλησε και για τα οικονομικά προβλήματα, όπως και τις άσχημες συμπεριφορές που βίωσε, όταν ήταν παντρεμένη: «Μεγαλώνω δύο παιδιά μόνη μου με πολλές δυσκολίες αλλά θεωρώ ότι αυτή τη ευκαιρία έπρεπε να την εκμεταλλευτώ. Ο λόγος ήταν καθαρά οικονομικός. Υπήρχαν μόνο οικονομικά θέματα. Η απόφαση του χωρισμού ήταν δύσκολη γιατί δεν υπήρχε ένα οικονομικό υπόβαθρο να με στηρίξει. Έφυγα και ήμουν άνεργη. Δεν είχα τους γονείς μου να με στηρίξουν. Έπρεπε να φροντίσω και γι’ αυτούς και για τα παιδιά μου και για εμένα γι’ αυτό και έφτασα σε ένα σημείο να κάνω δύο δουλειές. Ήταν δύσκολο γιατί έπρεπε να σκεφτώ τι είναι καλύτερο για τα παιδιά μου. Έκανα μία προβολή στο μέλλον και είδα ότι αν παραμείνω σε αυτό το τοξικό περιβάλλον δεν θα είμαι καλά. Θα είχα πάρα πολλά νεύρα, θα ξεσπούσα στα παιδιά, γιατί το περνάνε όλες οι γυναίκες που βιώνουν άσχημες καταστάσεις ή και βία. Έχω ζήσει πολλών ειδών βία. Αυτή η συμπεριφορά είχε διάρκεια, ήταν 4 χρόνια. Αλλά επειδή τα παιδιά ήταν μωρά ήμουν προσηλωμένη σε αυτά και ξεχνούσα τον εαυτό μου. Τον άφησα στην άκρη για χάρη των παιδιών και ας περνούσα ότι περνούσα».