Το καινούργιο γλυπτό του αποκάλυψε, στη Βενετία, ο Λορέντσο Κουίν (Lorenzo Quinn): στην είσοδο του Arsenale -στα καρνάγια, όπου στο παρελθόν η πανίσχυρη Γαληνοτάτη ναυπηγούσε τις γαλέρες της- έξι ζευγάρια χέρια ενώνονται.
Κάθε ένα εκπροσωπεί και μία παγκοσμίως αποδεκτή αξία: φιλία, σοφία, βοήθεια, πίστη, ελπίδα, αγάπη.
Το γλυπτό φέρει την επωνυμία «Χτίζοντας γέφυρες» και συμβολίζει την προσπάθεια των ανθρώπων να υπερβούν τις διαφορές τους και, μαζί, να φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο.
Η Βενετία επιλέχθηκε ως το ιδανικό μέρος για την παρουσίαση της πιο πρόσφατης δουλειάς του Κουίν γιατί για καιρό ήταν τόπος διεθνούς εμπορίου και χωνευτήρι πολιτισμών.
«Η Βενετία είναι μια πόλη που ανήκει στην παγκόσμια κληρονομιά και είναι μια πόλη γεφυρών. Είναι το κατάλληλο μέρος για να διαδοθεί το μήνυμα της παγκόσμιας ενότητας και ειρήνης ώστε πιο πολλοί από μας, σ’ όλον τον κόσμο, να χτίζουν γέφυρες προς τους άλλους αντί για τοίχους και φραγμούς» τόνισε ο Λορέντσο Κουίν.
Στο πρώτο ζευγάρι, που συμβολίζει τη «φιλία», δυο παλάμες ακουμπούν η μία στην άλλη, συμμετρικά, εκφράζοντας εμπιστοσύνη και στήριξη.
Η «σοφία» συμβολίζεται από ένα χέρι γέροντα κι ένα νεανικό χέρι, ανακαλώντας στη μνήμη την ιδέα της γνώσης που περνά από τις μεγαλύτερες γενιές στις νεότερες.
Στη «βοήθεια», ένα χέρι κρατά σφιχτά, ολόκαρδα, ένα άλλο: ενσυναίσθηση και κατανόηση, για οικοδόμηση σχέσεων που θα κρατήσουν καιρό.
Η έννοια της «πίστης» συμβολίζεται με ένα χέρι μικρού που σφίγγει τα δάχτυλα του πατέρα.
Στην «ελπίδα» τα δάχτυλα του ενός χεριού είναι πλεγμένα με τα δάχτυλα του άλλου: αισιοδοξία για το μέλλον.
Τέλος, στην «αγάπη» τα δάχτυλα των δύο χεριών σαν να έχουν συναρμοθεί μεταξύ τους, υπαινισσόμενα την παθιασμένη αφοσίωση.Το γλυπτό παρουσιάστηκε στις 10 του μηνός, στο πλαίσιο της φετινής Μπιενάλε Τέχνης της Βενετίας.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ