Παραλιακό μέτωπο: Το μεγάλο στοίχημα !

του αποστολου ι. βουλδη

Όταν περιμένεις για χρόνια την επίτευξη ενός στόχου είναι αυτονόητο πως μόλις εκπληρωθεί θα πανηγυρίσεις!

Ναι, σήμερα οι πατρινοί πανηγυρίζουν και δικαιολογημένα. Για δεκαετίες φώναζαν, διαδήλωναν, διεκδικούσαν στην προσπάθεια να πείσουν τους κυβερνώντες πως δεν μπορεί μια παραθαλάσσια πόλη να έχει στρέψει τα νώτα της προς την θάλασσα.

Πως δεν μπορεί οι πολίτες να αντικρίζουν κάγκελα, απαγορευτικά σήματα και ένστολους που δεν τους επιτρέπουν την διέλευση, αν ήθελαν να περιδιαβούν τους χώρους του λιμανιού.

Αυτή ήταν η εικόνα της Πάτρας για χρόνια. Αυτή την άθλια και προσβλητική εικόνα θέλαμε να αλλάξουμε. Πολλές δημοτικές αρχές το επιχείρησαν. Άλλες με περισσότερη , άλλες με λιγότερη επιτυχία.

Σκαρφάλωναν στα κάγκελα του λιμένα κρεμούσαν πανό, γκρέμιζαν τείχη, ωστόσο, το αποτέλεσμα παρέμενε το ίδιο. Μηδέν εις το πηλίκο, που λένε και οι μαθηματικοί. Όταν παρά την προσπάθεια η κατάληξη είναι απογοητευτική.

Έγιναν βήματα και σημαντικά, αλλά, πάντοτε κάποιο εμπόδιο αποτελούσε τροχοπέδη στην όποια θετική εξέλιξη.

Μπορεί να συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με τις κυβερνητικές επιλογές, όμως στο συγκεκριμένο ζήτημα της παραχώρησης της παραλιακής ζώνης, πρέπει να παραδεχθεί πως η πρωθυπουργική υπόσχεση, υλοποιήθηκε.

300 και πλέον στρέμματα θα παραδοθούν για 99 χρόνια στο Δήμο , προς εκμετάλλευση , αξιοποίηση και ανάδειξη.

Το στοίχημα είναι μεγάλο. Όσο και η απέραντη έκταση. Και αυτό πρέπει να είναι το επόμενο μεγάλο βήμα για την Πάτρα. Για να μην βλέπουν οι πολίτες της , στις επισκέψεις τους, άλλες παραθαλάσσιες πόλεις και να διερωτώνται: «Γιατί αυτοί κι όχι κι εμείς;»…

Διαβάστε επίσης