Η κυριότητα των μεταρρυθμίσεων είναι ο παράγοντας που θα κρίνει την επιτυχία ή αποτυχία της αναπτυξιακής προσπάθειας, της χώρας μας. Τα ελληνικά ομόλογα, δεν φαίνεται να έχουν την απόδοση που επιθυμούμε, καθώς δεν μας εμπιστεύονται ακόμη οι αγορές.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα, είναι να πείσουμε τις αγορές ότι ακόμη και όταν βγούμε από το μνημόνιο θα συνεχίσουμε, πρώτον, να έχουμε δημοσιονομική σταθερότητα και δεύτερον, να εφαρμόζουμε τις μεταρρυθμίσεις που τονώνουν την επιχειρηματικότητα και το επενδυτικό ενδιαφέρον.
Κατά την εκτίμησή μας, σε τρεις κλάδους της οικονομίας, θα εστιαστεί η στρατηγική ανάπτυξης για τα επόμενα χρόνια: ο τουρισμός, η ενέργεια και τα logistics. Πρόκειται για τομείς που έχουν δυνητικά μεγάλη συνεισφορά στο ΑΕΠ, που παράγουν οικονομίες κλίμακας για άλλους κλάδους και είναι είτε εξαγωγικοί οι ίδιοι, είτε υποκαθιστούν τις εξαγωγές συμβάλλοντας στην αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου. Αυτό είναι σημαντικό διότι χρειαζόμαστε ένα μοντέλο ανάπτυξης που θα βασίζεται περισσότερο στις εξαγωγές και τις επενδύσεις. Σε ορίζοντα 10ετίας, έργα σε αυτούς τους τομείς ύψους 22,4 δισ. ευρώ μπορούν να ενισχύουν το ΑΕΠ κατά 25,2-31,4 δισ. ευρώ, ενώ σε ορίζοντα 20ετίας η θετική επίδραση ανέρχεται στα 45-65 δισ. ευρώ. Τα ίδια έργα θα δημιουργήσουν, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, από 485.000 έως 605.000 χιλιάδες θέσεις εργασίας.
Ένας αποφασιστικός παράγοντας για να απελευθερωθεί το ενδιαφέρον που υπάρχει για επενδύσεις στην Ελλάδα, είναι να γίνουν κάποιες εμπροσθοβαρείς ενέργειες όσον αφορά στη μεταρρυθμιστική ατζέντα. Οι αγορές θέλουν να δουν ότι η χώρα δεν θα υπαναχωρήσει από ήδη συμφωνημένες μεταρρυθμίσεις και ότι μάθαμε από τα λάθη του παρελθόντος.
Βέβαια εξίσου σημαντικό είναι να γίνει μια συντονισμένη προσπάθεια για μείωση των φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών, καθώς είναι πολύ υψηλό αυτό το βάρος και πρέπει να μειωθεί.
Σημαντική ανάσα στην ελληνική οικονομία θα αποτελούσε και η προσδοκώμενη ελάφρυνση του χρέους. Δεν πρόκειται βέβαια για ονομαστική μείωση, αλλά για σημαντική ελάφρυνση του χρέους, έτσι ώστε να εισέλθουμε σε βιώσιμη πορεία ανάπτυξης μελλοντικά. Η συζήτηση έχει αρχίσει και είναι η ώρα να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα. Θα πρέπει, πρώτον, να υπάρξει εμπροσθοβαρής ελάφρυνση με τη μορφή αναβολής τόκων για παράδειγμα, και δεύτερον ο μηχανισμός, που συνδέει την ελάφρυνση του χρέους με τον ρυθμό ανάπτυξης, να είναι αυθεντικός. Δεν θα πρέπει να απαιτούνται πολιτικές αποφάσεις κάθε χρόνο, αλλιώς δεν θα είναι αυθεντικός μηχανισμός διασύνδεσης της δυνατότητας αποπληρωμής του χρέους με την ανάπτυξη. Είναι σημαντικό η οικονομία μας, εκτός από περιοριστικούς όρους, να αποκτήσει επεκτατικούς στόχους και κατάλληλο δημοσιονομικό χώρο, που θα της επιτρέψει να δημιουργήσει βιώσιμες θέσεις εργασίας τα επόμενα χρόνια, με παράλληλη αύξηση του κατώτατου μισθού.
