Το μοντέλο της απλής αναλογικής και το παράδειγμα Δημαρά

Επίκεντρο  το Δήμαρχο μοιάζει εκ πρώτης όψεως να έχει το σύστημα της απλής αναλογικής, για την αυτοδιοίκηση, γεγονός που προκαλεί προβληματισμό καθώς ο εκλεγμένος με καθολική ψηφοφορία Δήμαρχος από τη διαδικασία της δεύτερης Κυριακής, θα έχει δικαίωμα να συστήσει δημοτική αρχή  από εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους χωρίς περιορισμό παρατάξεων, ενώ οι δημοτικοί σύμβουλοι θα έχουν το δικαίωμα  να μεταπηδούν από παράταξη σε παράταξη.

Αυτό, αν λάβει κανείς υπόψη την πολιτική ιδιοσυγκρασία της χώρας και της πόλης, σημαίνει τον άμεσο κίνδυνο μετατροπής του διαλόγου σε συναλλαγή, καθώς η συμφωνία σε επίπεδο προγραμματικών θέσεων μεταξύ των δημοτικών παρατάξεων, μεταφέρεται στο πεδίο των προσωπικών  σχέσεων του  δημάρχου με τους δημοτικούς συμβούλους, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει σε ό,τι έχει να κάνει με την ανταλλαγή όρων ένθεν κακείθεν, αλλά και με τη διαφαινόμενη  ομηρία του δημάρχου που θα έχει κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση.

 Έτσι, ενώ εκ πρώτης το σύστημα φαντάζει δημαρχοκεντρικό και χαϊδεύει εμμέσως πλην σαφώς την διάθεση των δημάρχων της χώρας να παραγοντίζουν και μάλιστα χωρίς προγραμματικό έλεγχο, καταλήγει σε παγίδα ικανή να αφοπλίσει τον εκάστοτε δήμαρχο και να οδηγήσει σε επεισοδιακές αποχωρήσεις που θα σέρνουν πίσω τους την ουρά της ακυβερνησίας.

Υπάρχει ήδη μια πικρή εμπειρία με αυτό σε επίπεδο Πάτρας με τη δημοτική αρχή Δημαρά, όπου οι συμφωνίες μεταξύ συμβούλων που προέρχονταν από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους είχαν προηγηθεί της εκλογικής αναμέτρησης και παρά ταύτα, οδήγησαν σε δραματικά «διαζύγια», μετά από μια περίοδο κατά την οποία ο πρώην δήμαρχος ήταν εγκλωβισμένος σε ένα σύννεφο ετερόκλητων προσωπικών απόψεων, προσωπικών φιλοδοξιών και υπονομευτικών σε πολλές περιπτώσεις κινήσεων που τον είχαν κυριολεκτικά ακινητοποιήσει.

Αν σκεφτεί κανείς δε, το αμετακίνητο των πολιτικών θέσεων π.χ. του νυν δημάρχου, αντιλαμβάνεται σε τι δρόμους μπορεί να οδηγήσει αυτή η αναλογική.

Διότι η απλή αναλογική προϋποθέτει πρωτίστως πολιτική ωριμότητα, πράγμα το οποίο σε αυτή την πόλη αναζητείται μα δεν ανευρίσκεται.