Το όπλο, δεν πυροβόλησε μόνο τον 17χρονο στο Λαδόπουλο- Απειλεί και την επιχειρούμενη ειρηνική μετακόμιση που πέφτει αιμόφυρτη στα πόδια του φόβου

Της Γιώτας Κοντογεωργοπούλου

Η χθεσινή είδηση που ήθελε ένα παιδί 17 ετών νεκρό στην είσοδο του Λαδόπουλου, έχει πρωτίστως το ανθρώπινο ενδιαφέρον της. Ένα παιδί νεκρό είναι πάντα ένα χαμένο στοίχημα της ανθρωπότητας.

Όποιο χρώμα και αν έχει, σε όποιο θεό και αν αναφέρεται. Ιδίως όταν αυτό, δεν το έχει βρει μόνο η σφαίρα της αντίπαλης ομάδας, της στεγασμένης σε γειτονικό ετοιμόρροπο εργοστάσιο, αλλά και η σφαίρα με την οποία πυροβολούν τις ανθρώπινες ζωές αυτοί που κινούν τα πιόνα στη σκακιέρα.

Αυτή η είδηση όμως, η χθεσινή, έχει μοιραία και μια άλλη διάσταση. Και είναι εξίσου τραγική. Ένα όπλο κρυμμένο σε μια τσέπη σε χώρο όπου ζουν εκατοντάδες μετανάστες, οι οποίοι συμπλέκονται μεταξύ τους αλλά και με τους λιμενικούς και με τους οδηγούς των φορτηγών και άλλες "φυλές" της Οδύσσειας του λιμανιού, ισοδυναμεί με εκρηκτικό μηχανισμό.

Η είδηση ότι ο 17χρονος έπεσε νεκρός από σφαίρα άρα ότι υπάρχουν μετανάστες στα εργοστάσια- κατάρτια της παραλιακής με σιδερικά στα παντελόνια, πάγωσε το αίμα πολλών, ιδίως δε των κατοίκων που συνορεύουν με αυτό που ονομάζουμε εδώ και δεκαετίες μεταναστευτικό πρόβλημα στην Πάτρα και οι οποίοι θέτουν πλέον ζήτημα ασφάλειας με ακόμη πιο έντονο τρόπο, καθώς ένα όπλο, έχει το προνόμιο να μικραίνει της αποστάσεις και να αγριεύει τα πράγματα.

Μέχρι σήμερα είχαν δει τα μάτια μας πολλά. Πέτρες, ξύλα, λοστάρια, πετονιές, τούβλα, μαχαίρια, μα όχι σφαίρες. Αυτές δεν είχαν ενταχθεί στον κύκλο των πιθανών παρατράγουδων ούτε στα σύνεργα των κατατρεγμένων του λιμανιού.

Κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί τι θα μπορούσε να έχει συμβεί σε περίπτωση που το όπλο αυτό είχε στραφεί εναντίον κάποιου λιμενικού, ή κάποιου οδηγού κατά τη διάρκεια μιας συμπλοκής από αυτές που είθισται να αποτελούν ρουτίνα στον μικρόκοσμο του λιμανιού. Ούτε βεβαίως πόσες ζωές μπορούσε να έχει πάρει κατά τη διάρκεια της χθεσινοβραδινής συμπλοκής.

Τα ερωτηματικά είναι πολλά και ανακατεύουν την τράπουλα της ηρεμίας με την οποία η κυβέρνηση επιχειρεί μέχρι σήμερα να δώσει λύση στο πρόβήμα μέσω ειρηνικών διευθετήσεων και σταδιακής απομάκρυνσης των μεταναστών.

Πόσα όπλα μπορεί να είναι κρυμμένα στο Λαδόπουλο και την ΑΒΕΞ; Πού βρέθηκε αυτό που έκοψε το νήμα της ζωής του 17χρονου;  Ποιός πόλεμος έχει ξεσπάσει μεταξύ τους και τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την παραλιακή;

Η σιωπή των φορέων την επομένη μιας τέτοιας τραγωδίας είναι εκκωφαντική. Το ίδιο και η αμηχανία τους.