Χρειάζεται άραγε η χώρα Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας; Αν είναι για να ανακοινώνει εκεί ο εκάστοτε πρωθυπουργός τις ειλημμένες αποφάσεις του και να χρησιμοποιεί τους αρχηγούς των άλλων κομμάτων σαν απλούς ακροατές του, σαν μη λάλον άλλοθι, όχι, δεν το χρειάζεται. Δεν το χρειάζεται επίσης αν είναι να βγαίνουν έπειτα από κάθε σύγκλησή του οι πρόεδροι και να σφάζονται για το ποιος είναι ο πλέον πατριώτης ή να ενδίδουν στη δημοσιότητα και να γνωστοποιούν (χαριεντιζόμενοι με τα πολύ σοβαρά) πράγματα που καλό θα ήταν να μένουν απόρρητα. Ας αποκτήσουμε πρώτα διαφάνεια σε χίλια μύρια άλλα ζητήματα και κατόπιν ας αρχίσουμε να κοινοποιούμε στεντορείως τα κρατικά μας μυστικά.
Φυσικά, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας θα περίττευε αν πορευόμασταν δίχως κανένα πρόβλημα στις σχέσεις μας με γειτονικούς λαούς. Δυστυχώς, εδώ στη νοτιοανατολική άκρη της Ευρώπης το γεωγραφικό προνόμιο ή πλεονέκτημά μας μετατρέπεται πολύ συχνά σε πηγή αγωνίας ή κινδύνων. Στην πατροπαράδοτη ένταση των σχέσεών μας με την Τουρκία, που δεν αμβλύνεται ούτε με κουμπαριές ούτε με επίσημα ταξίδια, έχει προστεθεί τις τελευταίες δεκαετίες η εμπλοκή με την ΠΓΔΜ και το «Τσάμικο», από την πλευρά μιας αλβανικής κυβέρνησης που επιχειρεί να επικαλύψει τα σκάνδαλά της με το δημοφιλές σε όλο τον κόσμο υλικό της σωβινιστίνης.
Φαίνεται ότι το «παράθυρο ευκαιρίας» που πήγε ν’ ανοίξει με το όνομα, θα το κλείσει ο εθνικισμός που εκδηλώθηκε και από τις δύο πλευρές των συνόρων, ανυποχώρητος πολέμιος κάθε στοιχειώδους συνεννόησης. Σε δέκα χρόνια θα νοσταλγούμε ένα ενδεχόμενο που δεν του επιτρέψαμε να γίνει πραγματικότητα, αλλά οι διαπερατοί μέχρι τώρα τοίχοι που χωρίζουν τις δύο χώρες θα έχουν γίνει τότε ανυπέρβλητα τείχη. Μαζί με τους «μειοδότες» θα νοσταλγούν τη χαμένη πιθανότητα και όσοι ψηφοθήρες πρωτοστατούν στο κίνημα «κανένα παράγωγο, καμία σύνθετη ονομασία», απιστώντας στις πάγιες θέσεις τους. Αλλά σε τέτοια ζητήματα η «στερνή γνώση» έχει πολύ μικρή σημασία.
Σε μια χώρα με πολέμους στη γειτονιά της, και με τον τουρκικό επεκτατισμό να απειλεί την Κύπρο και το Αιγαίο, η συγκρότηση Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας είναι σοβαρό θέμα. Αλλά σίγουρα δεν είναι τόσο σοβαρό όσο το ποιος είχε πρώτος την ιδέα, ο Σταύρος Θεοδωράκης, ο Γ.Α. Παπανδρέου, η Φώφη Γεννηματά ή ο Αλέξης Τσίπρας. Και βέβαια, υπολείπεται κατά πολύ σε σοβαρότητα του κρίσιμου ερωτήματος αν ήταν σωστό το τάιμινγκ της συνάντησης Τσίπρα - Θεοδωράκη.
ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
