Πάτρα: Επικήδειος μπροστά από το Δημοτικό Θέατρο! Μια άγνωστη ιστορία μεταξύ Μίκη Θεοδωράκη και Μίμη Ανδρουλάκη

τι αφηγήθηκε ο συγγραφέας στην εκπομπή "Super b news"

Μια άγνωστη ιστορία για τον Μίκη Θεοδωράκη και την τελευταία του επιθυμία, αποκαλύψε μιλώντας στην εκπομπή "Super b news" και τον δημοσιογράφο Απόστολο Βουλδή (θα μεταδοθεί απόψε στη διάρκεια της εκπομπής 7μμ-8.45μμ), ο συγγραφέας Μίμης Ανδρουλάκης , με αφορμή το νέο του βιβλίο "Σαλός του θεού, ο μυστικός Μίκης". 

Ο γνωστός συγγραφέας και πολιτικός μιλώντας για τον Μίκη Θεοδωράκη αποκάλυψε μια ιστορία που μας πηγαίνει πίσω στον χρόνια, πριν 40 περίπου χρόνια.  Ο μεγάλος μουσικοσυνθέτης του ζήτησε να του φτιάξει τον επικήδειο !. Σε μια απο τις πολλές συζητήσεις που είχαν του είπε: "Εσύ θέλω να μου ετοιμάσεις τον επικήδειο". 

Μάλιστα ο Μίμης Ανδρουλάκης κατ απαίτηση του φίλου του του διάβασε τον επικήδειο μπροστά από το Δημοτικό Θέατρο της Πάτρας! Και έγινε από τους μοναδικούς που εν ζωή άκουσαν τον επικήδειό τους !

Αλλωστε στην αχαϊκή πρωτεύουσα ο Μίκης Θεοδωράκης όπως έχει πει σε πάρα πολλές αφηγήσεις του έχει τις καλύτερες αναμνήσεις μιας και εδώ πέρασε τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια.

"Η Πάτρα ήταν Πόλη με Π κεφαλαίο. Ήταν οι μεγάλοι κάθετοι δρόμοι της, οι καμάρες τους, μία ευρωπαική πόλη. Βρήκαμε ένα σπίτι στα Ψηλαλώνια, κοντά στην πλατεία Βουδ, στην Ασημάκη Φωτήλα και Λόντου. Ήταν θυμάμαι ένα πολύ ωραίο και μεγάλο σπίτι, δίπατο, άσπρο με ισόγειο και πρώτο πάτωμα. Ήταν και μία πολύ καλή γειτονιά", είχει πει παλαιότερα.

"Στη χορωδία του Παπαβασιλείου μπήκα στους τενόρους. Στην Πάτρα είδα για 1η φορά μουσική παρτιτούρα σε σχολικό βιβλίο. Ο Παπαβασιλείου με ξεχώρισε να πω την πρωινή προσευχή του Χάιντ “Σε σένα πλάστη Θεέ”.

Στην Πάτρα, μου πήραν δώρο οι γονείς μου ένα βιολί. Όταν πήρα το βιολί τρελάθηκα από τη χαρά μου. Έτσι πήγα στο Ωδείο Πατρών και άρχισα μαθήματα βιολιού και θεωρίας. Θυμάμαι την ωραία γειτονιά στα Ψηλαλώνια και στην πλ. Βουδ. Στο σπίτι μας στην Πάτρα είχαμε ένα μεγάλο σαλόνι και 3 κάμαρες, ανοίγαμε το σπίτι κάθε 15 μέρες και γινόταν πάρτι. Η Πάτρα τότε είχε και πολλούς Ιταλούς, είχα 2 συμμαθητές και τα παιδιά αυτά ήταν σαν Έλληνες. Θυμάμαι τη Βαρβάρα, κόρη ενός Ιταλού ταβερνιάρη, παίζαμε μαζί χωρίς τίποτα ερωτικό. Ακούγαμε Βέμπο, Δανάη, Σουγιούλ, Γιαννίδη", είχε αναφέρει μεταξύ άλλων για τις πρώτες του επαφές με την μουσική...

Διαβάστε επίσης