Έγιναν την τελευταία εβδομάδα, δύο συσκέψεις των επικεφαλής των Δημοτικών παρατάξεων με τον κ. Δήμαρχο της Πάτρας.
Το θέμα τους ήταν η ενημέρωση και η στάση της πόλης μετά το έγγραφο του Νομικού Συμβούλου του Υπουργείου Οικονομικών για τον τρόπο παραχώρησης που επιλέγει η Κυβέρνηση.
Παρατηρήσεις:
Το έγγραφο του Νομικού Συμβούλου, επί της ουσίας ακυρώνει την παραχώρηση, υπονομεύει την πολιτική δέσμευση της Κυβέρνησης για παραχώρηση μιας έκτασης προς ανάπλαση, για χρήση και εκμετάλλευση προς όφελος του Δήμου και των δημοτών. Είναι δε, εδώ και πολλά χρόνια διακηρυγμένη η πρόθεση του Δήμου για ανάπλαση με ήπιες εγκαταστάσεις αθλητικές, πολιτιστικές, αναψυχής και περιπάτου δημοτών και επισκεπτών της πόλης. Και η ανάπλαση αυτή θα είναι αποτέλεσμα Αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, (που θα προκηρυχθεί μετά την ολοκλήρωση της παραχώρησης και αυτό, για να συνεννοούμεθα, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά ή χωρίς την προϋπόθεση της παραχώρησης). Όλα αυτά, ήταν εξαρχής γνωστά και στις προηγούμενες και στην παρούσα Κυβέρνηση.
Σύμφωνα επίσης με το έγγραφο αυτό, τα τέσσερα πέμπτα των υπαρχουσών χερσαίων εγκαταστάσεων, είναι παράνομα και πρέπει να κατεδαφιστούν. Μάλιστα δε, αυτό, ή η νομιμοποίηση ή η κατεδάφιση, πρέπει να γίνει με την απόλυτη ευθύνη και δαπάνες του Δήμου. Να προστεθεί, ότι αυτά προκύπτουν γιατί δεν γίνεται επανακαθορισμός των γραμμών αιγιαλού και παραλίας, σύμφωνα με την υπάρχουσα κατάσταση, αλλά σύμφωνα με ότι ίσχυε πριν πενήντα ή εκατό χρόνια. Επί πλέον η παραχώρηση γίνεται για τριάντα μόνο χρόνια και με άλλους επικίνδυνους όρους. Ο πιο επικίνδυνος είναι, ότι θα προκύψει μία διαρκής, αδιέξοδη, ατελέσφορη, διένεξη του Δήμου με την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου.
Είναι προφανές, ότι το έγγραφο αυτό, πρέπει να απορριφθεί στο σύνολο του. Δεν αποτελεί βάση συζήτησης και διαπραγμάτευσης. Ορθά η Δημοτική Αρχή το απέρριψε και έκτοτε ζητά την διαπραγμάτευση σε πολιτικό επίπεδο.
Το έγγραφο αυτό ήρθε σε γνώση του Δήμου από τα μέσα του Οκτωβρίου του 17. Κατά την άποψη μας, έπρεπε από τότε να έρθει σε γνώση όλων. Και η απάντηση μας να ήταν απάντηση του Δημοτικού Συμβουλίου. Ο κ. Δήμαρχος, ισχυρίζεται, ότι περίμενε την διαπραγμάτευση του σε πολιτικό επίπεδο με την Κυβέρνηση. Το ίδιο ισχυρίστηκε και στις δύο συσκέψεις με τις Δημοτικές παρατάξεις. Οι συσκέψεις αυτές, είχαν σύμφωνα με την πρόταση του Δημάρχου, στόχο, την αποστολή επιστολής στην Κυβέρνηση με τις θέσεις του Δήμου και με αίτημα την απευθείας διαπραγμάτευση τους.
Μετά την χθεσινή, (Πέμπτη 25/1/18), σύσκεψη με τις παρατάξεις, εμείς παρατηρήσαμε τα εξής:
: Την αποστολή της επιστολής του Δημάρχου, με τα επτά σημεία προτάσεις. Συμφωνούμε με τα επτά σημεία. Θα προσθέταμε σαν όγδοο ή σαν πρώτο σημείο, την αναγκαία μνεία για την παραχώρηση σε εύλογο χρόνο, του τμήματος που έχει εξαιρεθεί, των βορείων λιμενολεκανών, σύμφωνα με τον όρο που υπήρχε στην εισηγητική έκθεση της Σύμβασης Προσωρινής Παραχώρησης. Ζητήσαμε και την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Η ολιγοήμερη αναβολή του σύμφωνα με το σκεπτικό του Δημάρχου, δεν μας ενοχλεί.
Είδαμε κείμενο πέντε παρατάξεων, που καταλογίζει στην Δημοτική Αρχή την αποκλειστική ευθύνη για την απώλεια; του Θαλασσίου Μετώπου. Ούτε λέξη για το Κυβερνητικό έγγραφο, ούτε λέξη για Κυβερνητικές ευθύνες, ούτε λέξη για την τριετή ραθυμία και αναβλητικότητα, ούτε λέξη έστω για υπονόμευση της πολιτικής βούλησης μιας Κυβέρνησης που υποσχέθηκε την παραχώρηση με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.
Τρίτο και τελευταίο: Καταλαβαίνουμε την στάση των προσκείμενων στην Κυβέρνηση Δημοτικών παρατάξεων. Αυτές, προέκυψε αυτό και από την συζήτηση της Πέμπτης, θα δεχτούν το κείμενο. Άντε θα το δεχτούν με μικροπροτάσεις για μικροβελτίωση του. Όπως είχαν δεχτεί και το πρώτο σχέδιο Δρίτσα, που επεστράφη τότε σαν απαράδεκτο. (Αλήθεια, μήπως υπάρχει μεταξύ του τότε και του σημερινού σχεδίου, απόλυτη συνάφεια;). Αλλά να ταυτίζονται με την θέση αυτή και οι υπόλοιποι; Να θυσιάσουμε αγώνες του παρελθόντος, για όσους συμμετείχαν σε αυτούς, να θυσιάσουμε το ίδιο το αίτημα, στο όνομα μιας φτηνής, πρόχειρης, εκ δεξιών, αντιπολιτευτικής τακτικής απέναντι στην Δημοτική Αρχή; Είναι κρίμα, είναι και άδικο. Ευτυχώς, η πολιτική μας ιστορία και τα συλλογικά όργανα του Δήμου, παρέχουν πλούσιες δυνατότητες, πραγματικής πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Θα έπρεπε αυτές να αξιοποιεί όποιος ξέρει που βρίσκεται!