Νέο αναπτυξιακό μοντέλο για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις

του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΒΕΛΗ, ΤΟΜΕΑΡΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΟΔΕ ΑΧΑΪΑΣ ΝΔ

Οι Μικρές και Μεσαίες Επιχειρήσεις (ΜμΕ) αποτελούν σημαντικό πυλώνα της επιχειρηματικότητας και της οικονομίας μας, με ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ 99,8% και 99,9%. Καλύπτουν όλο το φάσμα των παραγωγικών δραστηριοτήτων και κλάδων, έχουν ιδιαίτερες δυνατότητες, αλλά και ιδιαίτερες ανησυχίες.

 H μετάβαση προς ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο με περισσότερη και καλύτερη επιχειρηματικότητα όλων των μεγεθών, βιώσιμες θέσεις απασχόλησης, εμπορεύσιμα προϊόντα και εξαγωγές περνάει μέσα από την  εκπόνηση πρωτοβουλιών για την ουσιαστική στήριξη όλων αυτών των επιχειρήσεων.

Οι ΜμΕ είναι πυλώνας της απασχόλησης πληθυσμού, με συμβολή στη συνολική απασχόληση της τάξης του 87% του εργατικού δυναμικού. Εξ’ αυτού το 68%, απασχολείται στις πολύ μικρές επιχειρήσεις των 0-9 ατόμων, το 19% στις μικρές επιχειρήσεις 10-49 ατόμων και το υπόλοιπο 13% στις μεσαίες επιχειρήσεις 50-249 ατόμων.

Το περιβάλλον όμως που  λειτουργούν οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα παραμένει προβληματικό Κορυφαίο ζήτημα είναι η δυσκολία πρόσβασης στη χρηματοδότηση, η οποία, εκτός της τραπεζικής διάστασης, του υπερδανεισμού και της πολιτικής αστάθειας, οφείλεται και σε προβλήματα νομοθετικού πλαισίου. Περίπου 24% του συνόλου των ελληνικών ΜμΕ , σύμφωνα με ευρωπαϊκή μελέτη εμφανίζει ως βασικό πρόβλημα το μη διαθέσιμο δανεισμό και την πρόσβαση σε χρηματοδότηση. Ακολουθούν η δυσκολία διεύρυνσης της πελατειακής τους βάσης (11%), η ύπαρξη ανταγωνισμού (10%), αλλά και το ρυθμιστικό πλαίσιο (9%).

Είναι σαφές ότι η ανάπτυξη των ΜμΕ θα πρέπει να βασιστεί στην επιχειρηματική βούληση και την προώθηση των διαθέσιμων χρηματοδοτικών εργαλείων. Η τεχνολογία είναι σημαντικός παράγοντας ανταγωνιστικότητας και η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται αρκετά χαμηλά στους σχετικούς δείκτες. Στην καινοτομία, αν και η Ελλάδα από το 2014 αποκλίνει από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, οι ΜμΕ επιδεικνύουν σημαντική δραστηριότητα, παρά το γεγονός ότι, σε μεγάλο βαθμό, ακόμα στηρίζονται στην εισαγωγή, παρά στην παραγωγή καινοτομιών. Ωστόσο, οι κλάδοι υψηλής τεχνολογικής έντασης δείχνουν να ανακάμπτουν και να ανακτούν το μεγαλύτερο ποσοστό των απωλειών τους. Παρά τις βελτιώσεις των τελευταίων ετών, η υψηλή φορολογία και η γραφειοκρατία, οι δυσκολίες χρηματοδότησης εξακολουθούν να αποτελούν εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Το ίδιο ισχύει και όσον αφορά στην ευκολία του επιχειρείν, με την Ελλάδα. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι μια μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα στην χώρα μας, η οποία αδυνατεί να αναλάβει το αναπτυξιακό μερίδιο που της αναλογεί και να δημιουργήσει τις ευκαιρίες που θα συμβάλουν όσο τίποτε άλλο στην οικονομική ανάκαμψη και την αύξηση της απασχόλησης.  Αναγκαία επομένως η εκπόνηση πολιτικών και η ανάληψη πρωτοβουλιών που θα στηρίξουν τη μεγέθυνση των ελληνικών ΜμΕ όλων των μεγεθών με βάση την οργάνωση, την εταιρική διακυβέρνηση, την ενσωμάτωση τεχνολογίας, την προώθηση εξαγωγών και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

Σημαντική παράμετρος ως προς τη δυνατότητα ανάκαμψης εμφανίζεται το τεχνολογικό περιεχόμενο των παραγόμενων προϊόντων και υπηρεσιών. Έτσι, από την κρίση παρατηρήθηκε, για παράδειγμα, 40% μείωσή του αριθμού των ΜμΕ μέσης-υψηλής τεχνολογίας, που είναι δυσανάλογη. Ωστόσο, οι κλάδοι που χαρακτηρίζονται από υψηλή ένταση στην τεχνολογία κατάφεραν από το 2010 και έπειτα να αυξήσουν την παραγόμενη προστιθέμενη αξία. Αντίστοιχα, οι κλάδοι υψηλής τεχνολογίας είναι και οι πρώτοι που ανακάμπτουν σε όρους απασχόλησης. Ο συνδυασμός αύξησης των εξαγωγών χωρίς ανάπτυξη της καινοτομίας δείχνει πολύ μεγάλες κρυμμένες δυνατότητες της ελληνικής παραγωγής. Η καινοτομία, ως παράγοντας ανάπτυξης διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων, μείωσης του κόστους παραγωγής και βελτίωσης του ελληνικού brand, είναι μία σημαντική κρυφή και ανεκμετάλλευτη πηγή ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος που, θα αποτελέσει και ανάχωμα στη φυγή εγκεφάλων.

Εφόσον λοιπόν ο στόχος μας πρέπει να είναι ένα νέο παραγωγικό και επιχειρηματικό μοντέλο για την Ελληνική οικονομία, επείγει να στρέψουμε την προσοχή και τις προσπάθειές μας στην οργανωτική και παραγωγική ανασυγκρότηση των Μικρών και Μεσαίων Επιχειρήσεων. Το στοίχημα για την ελληνική επιχειρηματικότητα, είναι οι ΜμΕ να αποκτήσουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα τις κάνουν διεθνώς ανταγωνιστικές και ικανές να ενταχθούν σε εγχώρια και διεθνή παραγωγικά δίκτυα και αλυσίδες αξίας. Για να στεφθεί, όμως, με επιτυχία αυτή η όποια προσπάθεια, πρέπει να αντιμετωπισθούν τόσο ενδογενείς αδυναμίες των ελληνικών ΜμΕ, που αφορούν σε θέματα εσωτερικής διαχείρισης, επιχειρησιακού σχεδιασμού, εταιρικής διακυβέρνησης και (υπερ)δανεισμού, όσο και προκλήσεις που αφορούν στο ευρύτερο πλαίσιο λειτουργίας της οικονομίας.

 

Διαβάστε επίσης