Της Χαριτίνης Καρλιαύτη, μέλους του Δ.Σ. του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας
Το σημερινό ΔΣ του ΔΗΠΕΘΕ είχε ως μοναδικό θέμα την επιλογή του Καλλιτεχνικού Διευθυντή όπου αποφασίστηκε η επιλογή του κ. Τσακίρη. Στην επιλογή αυτή ψήφισα λευκό. Δεν υποτιμώ καθόλου τις δυνατότητες και την αξία του κ. Τσακίρη τον οποίο μάλιστα θα στηρίξω και θα βοηθήσω όσο μπορώ να επιτελέσει το έργο του. Ψήφισα λευκό στην εισήγηση του Προέδρου η οποία εκφράζει και την άποψη της Δημοτικής Πλειοψηφίας.
Στην εισήγηση του Προέδρου είναι γεγονός ότι υπάρχει μία μεγάλη αλήθεια. Καταλήγει στην επιλογή του Καλλιτεχνικού Διευθυντή με την μέθοδο του αποκλεισμού. Το γεγονός αυτό από μόνο του αναδεικνύει το γεγονός ότι η πολιτική που έχει ακολουθηθεί από την πλειοψηφία οδηγεί το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας στον μαρασμό. Αυτό είναι υποτιμητικό όχι μόνο για αυτούς που υπέβαλαν υποψηφιότητα για την θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή αλλά και για ολόκληρη την πόλη.
Αν κάποιος θέλει να ακολουθήσει το σκεπτικό του Προέδρου ή επιλογή είναι μονόδρομος δηλαδή η επιλογή του κ. Τσακίρη στην θέση του Καλλιτεχνικού Διευθυντή. Όμως λαμβάνοντας υπόψιν τόσο την κατατεθειμένη γραπτώς πρότασή του για το πως αντιλαμβάνεται τον ρόλο των ΔΗΠΕΘΕ στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο και στις συγκεκριμένες κοινωνικές συνθήκες καθώς και τα στοιχεία που μας έδωσε στην συνέντευξή του υπάρχει σοβαρότατη διαφωνία τόσο στην ανάλυση όσο και στο συμπέρασμα του.
Έτσι λοιπόν δεν υπερψήφισα την πρόταση του Προέδρου και κατέληξα στο λευκό αφού δεν υπήρχε αντίστοιχη αίτηση υποψηφιότητας που να υπερασπίζεται το σκεπτικό που εμείς θέλουμε να υπηρετήσουμε και έχουμε αναπτύξει με σαφήνεια τόσο κατά την περίδο της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής αλλά και σε όλο το διάστημα αυτής της Δημοτικής Περιόδου.
Αυτό μάλιστα είναι ένα επιπλέον στοιχείο. Η πολιτική της πλειοψηφίας καταλήγει στην αποτροπή της ύπαρξης εναλλακτικών προτάσεων. Αυτό είναι ένα γεγονός που οδηγεί στην απαξίωση του πολιτισμικού γίγνεσθαι στην πόλη. Η δημόσια σύγκρουση απόψεων και οπτικών είναι ένα από τα στοιχεία που αναδεικνύουν το Πολιτισμό και τον καθιστούν κύριο στοιχείο εξέλιξης της Κοινωνίας. Αντιθέτως η στρατευμένη λογική και η εξυπηρέτηση μίας και μόνο οπτικής είναι αυτή που οδηγεί την κοινωνία σε μαρασμό. Αυτό έχει εξάλλου έχει αποδειχθεί και ιστορικά.
Με βάση τα παραπάνω δεν είχα άλλη επιλογή από το “λευκό” για να καταγγείλω την πολιτική και το σκεπτικό που ακολουθείται από την Δημοτική Πλειοψηφία στο θέμα της διαχείρισης των πραγμάτων στο ΔΗΠΕΘΕ. Σε τελική ανάλυση ο καθένας πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν.