Η επιτάχυνση της Δικαιοσύνης καθοριστικός παράγοντας ανάκαμψης της Οικονομίας

TOY ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΒΕΛΗ ΤΟΜΕΑΡΧΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΟΔΕ ΑΧΑΪΑΣ

Σήμερα τα «κόκκινα δάνεια» αγγίζουν τα €100 δις. και σύμφωνα με έρευνα του ΣΕΒ τα 2/3 των επιχειρήσεων της χώρας βρίσκονται σε ζώνη οριακής επιβίωσης και το 1/4 των επιχειρήσεων σε σοβαρό κίνδυνο. Το κουβάρι των αστικών και ποινικών ευθυνών που συνδέονται ακόμη και με την άδολη πτώχευση, συμβάλλει καθοριστικά ώστε ελάχιστοι στη χώρα μας να τολμούν να εμπλακούν στην αναδιάρθρωση επιχειρήσεων, ακόμα και όταν υπάρχει η προοπτική διάσωσης μεγάλης αξίας και πολλών θέσεων εργασίας. Άλλωστε, κατά την Παγκόσμια Τράπεζα, η Ελλάδα έχει από τις πλέον πολύπλοκες και αργές πτωχευτικές διαδικασίες που συμβάλλουν καθοριστικά στην καταστροφή επιχειρηματικής αξίας. Έτσι, η χώρα δεν διαθέτει ένα πλαίσιο που να προσφέρει γρήγορες και αποτελεσματικές διαδικασίες εξυγίανσης που να διασώζουν επιχειρηματική αξία και θέσεις εργασίας. Ένα πλαίσιο που να επιτρέπει στην περίπτωση έντιμης επιχειρηματικής αποτυχίας μια γρήγορη επανένταξη στην παραγωγική οικονομία περιουσιακών στοιχείων και φυσικών προσώπων.

Κατά συνέπεια πρέπει να υπάρξουν νομοθετικές παρεμβάσεις που να συμβάλλουν στη βελτίωση του σχετικού πλαισίου, καθώς και στην εκλογίκευση των νομικών κινδύνων που αντιμετωπίζουν στελέχη τραπεζών που διαγράφουν οφειλές. Την ίδια ώρα, όταν παρόλα αυτά μια επιχείρηση καταλήγει στην πτώχευση, ο σύνδικος πτώχευσης θα πρέπει να αποκτήσει  ταυτόχρονα την εμπιστοσύνη των πιστωτών και την ελευθερία να σώσει γρήγορα αξία και θέσεις εργασίας ακολουθώντας το πρότυπο του ειδικού διαχειριστή. Ο κρατικός προϋπολογισμός θα είναι διπλά κερδισμένος από μια τέτοια προσέγγιση. Πρώτον, διότι θα μπορέσει να εισπράξει ποσά από επιχειρήσεις που διαφορετικά δεν θα έχουν μέλλον, και συνεπώς δεν θα έχουν φορολογητέα εισοδήματα, ούτε οι ίδιες ούτε οι εργαζόμενοι και προμηθευτές τους. Και δεύτερον, διότι θα υποβοηθηθεί η ανάκαμψη, η επιστροφή σε γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης και κατά προέκταση η αύξηση της φορολογητέας ύλης.  

Η ασφάλεια δικαίου, η σαφήνεια και η σταθερότητα του νομικού πλαισίου και η γρήγορη και αξιόπιστη επίλυση των διαφορών, αποτελούν θεμελιώδεις προϋποθέσεις για τη βιώσιμη ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας.

Επομένως η προσέλκυση επενδύσεων, απαιτεί τομές σε όλα τα επίπεδα που επηρεάζουν το επιχειρείν, όπως το δικαιϊκό σύστημα, η έννομη τάξη, η ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης.

Το είδος της ανάπτυξης που επιδιώκουμε, δηλαδή την ανάπτυξη που φέρνει ευημερία για τους πολλούς, μας υποχρεώνει να βελτιώσουμε δραστικά τη λειτουργία όλων των εξουσιών, και εν προκειμένω της δικαστικής.

Τα τελευταία χρόνια αναλήφθηκαν κάποιες νομοθετικές και οργανωτικές πρωτοβουλίες επιδιώκοντάς την αποσυμφόρηση της δικαιοσύνης (το έργο ψηφιοποίησης των δικαστηρίων/ e-justice, η αναθεώρηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ο εξορθολογισμός κόστους της αστικής δίκης, η θέσπιση της εναλλακτικής επίλυσης διαφορών, οι τροποποιήσεις στον πτωχευτικό κώδικα, κ.α), οι οποίες ωστόσο δεν έχουν  ακόμη αποτιμηθεί ως προς την αποτελεσματικότητά τους. 

 

Σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής “Justice Scoreboard 2017” καταγράφεται ότι ο χρόνος εκδίκασης των αστικών και εμπορικών υποθέσεων στην Ελλάδα ξεπερνάει το ένα έτος (378 ημέρες), ενώ ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 242 ημέρες.

Βεβαίως υπάρχουν προτάσεις για την αναβάθμιση και επιτάχυνση του συστήματος απονομής δικαιοσύνης. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε:

      1.την ενίσχυση της χρήσης του μηχανισμού εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών,

      2.την ψηφιοποίηση της λειτουργίας των δικαστηρίων, 

      3.τη μείωση του όγκου των εκκρεμών υποθέσεων, μέσω της ομαδοποίησης και εκκαθάρισης ομοειδών υποθέσεων από ειδική ομάδα δικαστικών λειτουργών, 

       4.την εισαγωγή στα δικαστήρια του θεσμού του «Διοικητικού Διευθυντή», με ευρείες διαχειριστικές αρμοδιότητες, 

        5.την ενίσχυση της νομικής, τεχνικής και διοικητικής υποστήριξης των δικαστών με την αξιοποίηση πρακτικών εξωτερικής ανάθεσης, δηλαδή τoυ outsourcing  κ.α. 

 

Έτσι λοιπόν τόσο η πολιτεία, όσο και το ίδιο το δικαστικό σύστημα, πρέπει να δώσουν λύσεις στα προβλήματα, λαμβάνοντας υπ’ όψη τις πρακτικές που παρέχει η διεθνής εμπειρία, αλλά και η τεχνολογία.

 

 

Διαβάστε επίσης