Οι κάλπες της Κυριακής και ο Σταύρος Θεοδωράκης

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΒΡΑΜΙΔΗ

Την Κυριακή που μας έρχεται θα διεξαχθεί ο πρώτος εκλογικός γύρος για την ανάδειξη του επί κεφαλής στον υπό σύσταση νέο φορέα του προοδευτικού κέντρου.

Το καίριο ερώτημα είναι ποιους αφορά αυτή η εκλογική διαδικασία. Αφορά όλους όσοι θεωρούν ότι υπάρχει, πρέπει να υπάρχει, πολιτική ζωή μακριά από το μικρό δικομματισμό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και της Νέας Δημοκρατίας. Με δύο λόγια, όλοι όσοι πιστεύουμε ότι η πολιτική ζωή της χώρας δεν μπορεί να εξαντλείται μεταξύ του κ. Πολάκη και του κ. Γεωργιάδη με κερασάκι στην τούρτα τον κ. Καμένο, για να πάρω τρία ακραία αλλά χαρακτηριστικά παραδείγματα, έχουμε κάθε λόγο να πάρουμε μέρος στις εκλογές της Κυριακής.

Πόσοι τελικά θα προσέλθουν στις Κυριακάτικες κάλπες είναι άγνωστο. Είναι όμως γνωστό ότι η τύχη του νέου φορέα θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την συμμετοχή της Κυριακής. Αν δηλαδή η εναρκτήρια πράξη του νέου φορέα προικοδοτηθεί με τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών, τότε το μέλλον του θα προδιαγραφεί γόνιμο. Αλλά ισχύει και το αντίστροφο, σε μια ιστορία που θα εξαρτηθεί από τον κάθε ένα και την κάθε μία ξεχωριστά, δηλαδή από όλους μας. Αυτή είναι η δική μας ευθύνη.

Είναι αλήθεια ότι οι πολλοί υποψήφιοι δεν βοήθησαν στη διεξαγωγή της προεκλογικής συζήτησης. Ωστόσο, σχεδόν όλοι οι υποψήφιοι διατηρούν το δικό τους πολιτικό παρελθόν, γεγονός που επιτρέπει μια βασική αξιολόγησή τους.

Στο σημείο αυτό ας μου επιτραπεί  να περιγράψω τη δική μου προσέγγιση. Ψηφίζω Σταύρο Θεοδωράκη, επειδή σε όλη του την πολιτική διαδρομή υπήρξε σαφής στα ουσιώδη. Σταθερός αντίπαλος του λαϊκισμού σε όλες του τις όψεις, πολέμιος του πελατειακού φαινομένου σε κάθε του εκδοχή, συκοφαντήθηκε όσο λίγοι από τον νυν κυβερνητικό μπλοκ, μίλησε καθαρά για τη λειτουργία του δημοσίου και τις αναγκαίες αλλαγές στο πολιτικό σύστημα και στο δημόσιο βίο. Κι όλα αυτά δίχως να λογαριάσει το περιβόητο πολιτικό κόστος που τόσο έχει ταλαιπωρήσει τη χώρα.

Σταματώ εδώ αν και ο σχετικός κατάλογος μπορεί να μακρύνει. Θα προσθέσω μόνο μια ακόμα παρατήρηση. Όσοι πιστεύουν ότι ο νέος φορέας δεν μπορεί να είναι μόνο η κεντροαριστερά, όσοι πιστεύουν ότι ο νέος φορέας δεν πρέπει να είναι απλώς μια εσωτερική υπόθεση του ΠΑΣΟΚ, όσοι πιστεύουν ότι ο νέος φορέας οφείλει να διαθέτει από την πρώτη στιγμή μια ισχυρή παρουσία στη Βουλή, συγκλίνουν, συγκλίνουμε στην υπερψήφιση του Σταύρου Θεοδωράκη.

Ελπίζω να αποδειχθούμε αρκετοί ώστε να τα ξαναπούμε για το δεύτερο γύρο αυτής της αναμέτρησης.

 

 

Διαβάστε επίσης