Aν είναι κάτι που θα έπρεπε να έχουμε διδαχθεί από τα χρόνια της βαθιάς κρίσης και της μεγάλης ματαίωσης (στην οποία εξακολουθούμε να είμαστε εγκλωβισμένοι με ευθύνη και υπαιτιότητα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) είναι ότι εκτός από τις επιχειρηματικές επενδύσεις υπάρχει και μια άλλη επένδυση εξίσου σημαντική (αν όχι περισσότερο σημαντική) για την ανάταξη μιας χώρας: αυτή στην Παιδεία.
Δυστυχώς όμως και σε αυτό τον τομέα η κυβέρνηση πολιτεύεται με το γνωστό, πλην όμως ανερμάτιστο, μείγμα ιδεοληψίας και λαϊκισμού. Αυτός είναι και ο λόγος που η σπουδή της για την Παιδεία εξαντλείται ουσιαστικά σε συγκεκριμένα ζητήματα: στον τρόπο εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, και στον τρόπο διοίκησης και λειτουργίας των πανεπιστημίων. Και πάντα βέβαια στην ανοχή σε φαινόμενα βίας και ανομίας εντός του χώρου των Πανεπιστημίων. Οδηγώντας βέβαια στην χειρότερη μορφή καταπίεσης της ελεύθερης έκφρασης.
Υπάρχουν βέβαια και τα κατά καιρούς πυροτεχνήματα χάριν εκγύμνασης των αριστερών αντανακλαστικών του κομματικού ακροατηρίου (κατάργηση θρησκευτικών, κατάργηση πρωινής προσευχής κτλ) αλλά πέραν τούτου ουδέν.
Για τα μείζονα ζητήματα, αυτά που θα αλλάξουν την τροχιά της Ελληνικής παιδείας, η κυβέρνηση σιωπά. Παρά τον αυτάρεσκο αυτοπροσδιορισμό της ως «προοδευτική» στην ουσία κρύβει έναν αντιδραστικό συντηρητισμό άνευ προηγουμένου. Εξαιτίας των ιδεοληψιών της επιμένει, επί παραδείγματι, να σιωπά για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, αν και είναι γνωστό ότι η στάση της αυτή ουσιαστικά διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες και βαθαίνει το χάσμα εις βάρος των ασθενέστερων οικονομικά, για τους οποίους κατά τα άλλα υποτίθεται ότι κόπτεται. Ούτε δείχνει να την ενδιαφέρει το γεγονός ότι η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστήμιων, παράλληλα βέβαια με τα δημόσια, θα έδινε ώθηση ακόμα και στην Οικονομία.
Το παράδειγμα της Κύπρου που μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να γίνει πόλος έλξης φοιτητών (ακόμα και από την Ελλάδα) είναι χαρακτηριστικό. Η Μεγαλόνησος κατανόησε ότι η Παιδεία μπορεί εκτός όλων των άλλων να στηρίξει και την Οικονομία της και το αποτέλεσμα είναι πλέον αυτή να συμβάλει σχεδόν το 3% του ΑΕΠ της. Στην Ελλάδα επιλέγουμε όχι μόνο να προσελκύουμε ξένους φοιτητές αλλά να διώχνουμε τα δικά μας παιδιά στο εξωτερικό με τεράστια εκροή συναλλάγματος και πάντα με τον κίνδυνο οι περισσότεροι από τους φοιτητές αυτούς να μην επιστρέψουν ποτέ στην πατρίδα. Παράλληλα διατηρούμε τον άτυπο, πλην όμως διόλου κολακευτικό, τίτλο της μοναδικής δυτικής Δημοκρατίας που απαγορεύει την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Δυστυχώς, δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο από μια κυβέρνηση που στο ξεκίνημα του βίου της διακήρυξε διά του αρμοδίου υπουργού και μάλιστα από το βήμα της Βουλής, ότι «η αριστεία είναι ρετσινιά».
Χωρίς, λοιπόν, καμιά στείρα αντιπολιτευτική διάθεση η Νέα Δημοκρατία και ο αρχηγός της Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν επισημαίνει εδώ και καιρό τον στρεβλό τρόπο με οποίον χειρίζεται η κυβέρνηση τα θέματα της Παιδείας και έχουν καταθέσει συγκεκριμένο σχέδιο ώστε η Παιδεία στην πατρίδα μας να αποτελέσει επένδυση πάνω απ’ όλα για τον άνθρωπο και τις επόμενες γενιές. Μια επένδυση που δεν θα αφορά μόνο στο Πανεπιστήμιο αλλά θα ξεκινά ήδη από την προσχολική αγωγή και θα καταλήγει στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αλλά και πέρα από αυτή.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία θέλουν ένα σχολείο που θα παρέχει ίσες ευκαιρίες σε όλους και στο οποίο η «αριστεία» θα είναι μια έννοια που θα έχει να κάνει με τη συνεχή προσπάθεια για γνώση και βελτίωση. Και είναι τα καλά δημόσια σχολεία εκείνα που θα συστήσουν στην νέα γενιά την αριστεία σαν κοινωνική λειτουργία, σαν μοχλό προαγωγής του κοινωνικού συνόλου και του ατομικού και συλλογικού μέλλοντος.
Θέλουν ένα πανεπιστήμιο σύγχρονο και αυτόνομο το οποίο θα ενεργεί πέρα από την ασφυκτική σχέση με το Υπουργείο Παιδείας και αυτό που όχι μόνο θα διώχνει τους Ελληνες φοιτητές αλλά θα προσελκύει φοιτητές από όλο τον κόσμο. Θα διευκολύνει την έρευνα και θα συνδέεται με τις συνεχώς μεταβαλλόμενες απαιτήσεις της αγοράς.
Το στοίχημα είναι διπλό: το 2029 που θα αποφοιτήσουν από το Λύκειο τα παιδιά που φέτος ξεκίνησαν το σχολείο, θα πρέπει να τους περιμένει μια Ελλάδα που θα έχει σπάσει τον φαύλο κύκλο της στασιμότητας, της ανακύκλωσης και της εσωστρέφειας, μια Ελλάδα της ανάπτυξης και της εξωστρέφειας, που θα επιτρέπει σε αυτά τα παιδιά πρώτα να σχεδιάσουν τις σπουδές τους κι έπειτα να διεκδικήσουν ένα μέλλον δημιουργίας και αυτοτέλειας, έξω από κάθε ομηρία.
Είναι το σήμερα και το αύριο της πατρίδας μας και έχουμε κάθε δικαίωμα ως Ελληνες να πιστεύουμε και να λέμε ότι (και εδώ) αξίζουμε καλύτερα.
* η Σοφία Ζαχαράκη είναι αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ