Μια άλλη ματιά σε σχέση με το επεισόδιο βίας στο βοηθητικό του Παμπελοποννησιακού Σταδίου

Του Ανδρέα Μαζαράκη, Πρόεδρος ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΡΑΘΟΝΟΔΡΟΜΩΝ ΑΧΑΪΑΣ "ο ΦΕΙΔΙΠΠΙΔΗΣ"

Παίρνοντας  αφορμή από το πρόσφατο επεισόδιο βίας που διαδραματίστηκε στο βοηθητικό του Παμπελοποννησιακού Σταδίου θα ήθελα με την ιδιότητα του Προέδρου του Συλλόγου Μαραθωνοδρόμων Φειδιππίδης,να εκφράσω μερικές σκέψεις και προβληματισμούς.

Κατ'αρχάς δεν θα αναφερθώ καθόλου στο συγκεκριμένο επεισόδιο,αφ'ενός γιατί τόχουνε κάνει πολλοί πριν από εμένα και αφ'εταίρου γιατί πιστεύω ότι κάτι τέτοιο δεν θα βοηθούσε τον προσδοκόμενο στόχο,που είναι η ηρεμία και η γαλήνη.

Δεν θα αντιμετωπίσω επίσης το θέμα από την σκοπιά του τύπου:"η βία είναι ένα βαθιά κοινωνικό φαινόμενο με συγκεκριμένες αιτίες και επηρεάζεται και επηρεάζει πολιτικά,πολιτισμικά,οικονομικά και κοινωνικά συμβάντα"Μια τέτοια προσέγγιση θα σήμαινε "άλλα λόγια ν'αγαπιόμαστε"

Η ρεαλιστική αντιμετώπιση του αρνητικού αυτού φαινομένου,απαιτεί την συμμετοχή όλων μας,την προσπάθεια όλων μας,την συμπόρευση όλων μας. Όλων όσων εμπλεκόμαστε και συναθροιζόμαστε στο συγκεκριμένο μικρόκοσμό μας που "περιχαρακώνεται"στα λίγα στρέμματα του Παμπελοποννησιακού Σταδίου.

Η υπόθεση μας αφορά,είναι δικιά μας υπόθεση,πρέπει να την πάρουμε στα χέρια μας. Όχι με την έννοια να εξαντλήσουμε όλη την αυστηρότητα,μέσα από διοικητικά και ενδεχομένως και ποινικά μέτρα. Αλλά υπό την έννοια της πρόληψης παρόμοιων περιστατικών,που και στο παρελθόν έχουν ξανασυμβεί και που μας προσβάλουν ως κοινωνία. Η λέξης ΠΡΟΛΗΨΗ πρέπει να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην χωριοθέτηση δράσεων και συμπεριφορών,αν πραγματικά θέλουμε αποτέλεσμα που να έχει ουσία,υπόβαθρο,διάρκεια.Όλοι εμείς που-όπως τουλάχιστον λέμε-αγαπάμε και έχουμε ενστερνιστεί το αθλητικό ιδεώδες οφείλουμε και μπορούμε να συντροφευτούμε στην προσπάθεια αυτή.

Ο χώρος αυτός ανήκει στον Δήμο.Ανήκει και σε όλους εκείνους που ο Δήμος αγκάλιασε και "εν τοις πράγμασι"τους παρέδωσε τα κλειδιά και τους είπε:"πάρτε το. Είναι δικό σας.

Ανήκει στους Πατρινούς όλων των ηλικιών,ταπεινούς αχθοφόρους της ιδέας του λαϊκού μαζικού αθλητισμού. Ανήκει στα νέα παιδιά που βρίσκουν εδώ ένα παραθυράκι διεξόδου στα τόσα προβλήματα που τους φορτώνει η εποχή τους" Ο Δήμος-κατά την προσωπική μου άποψη-έκανε το καθήκον του,είναι σε αγαστί συνεργασία με τους φορείς,μακάρι να μπορούσε να κάνει περισσότερα.

Εναπόκειται σε μας να δούμε τον χώρο αυτό σαν να είναι προέκταση του σπιτιού μας και έτσι να το αντιμετωπίσουμε. Όχι βέβαια με ιδιοκτησιακή νοοτροπία,γιατί δυστυχώς συμβαίνουν κι αυτά. Που πρακτικά σημαίνει ότι όχι μόνο δεν θα ρυπαίνουμε,αλλά την ίδια στιγμή θα καθαρίζουμε και τα σκουπίδια που κάποιοι εγκαταλείπουν.

Το Στάδιο είναι ένας χώρος που συνανθροίζονται άτομα με διαφορετικές αφετηρίες,ως προς την ηλικία,το φύλο,το κοινωνικό και το μορφωτικό επίπεδο. Θα πρέπει οι μεγαλύτεροι να αντιμετωπίζουμε τους νεότερους με κατανόηση και αγάπη.

Η εφηβεία είναι από τις ωραιότερες περιόδους της ζωής του ατόμου,διότι βαδίζει προς την ψυχική και σωματική ωρίμανση. Το άτομο ανακαλύπτει τον εαυτό του και προετοιμάζεται να λάβει την θέση του μέσα στην κοινωνία. Όμως ένα βασικό χαρακτηριστικό της ζωής των εφήβων είναι οι συγκρούσεις. Είναι δύσκολο,αλλά επιβάλλεται,εμείς οι μεγαλύτεροι να βρούμε με αυτούς κοινή γλώσσα επικοινωνίας,ιδεολογική και ψυχική συνάντηση. Να δώσουμε όλο το βάρος στη συνεννόηση μαζί τους και να αφήσουμε την καταστολή ως έσχατο μέσο για αντιμετώπιση του προβλήματος.

Να εμπεδώσουμε οι μεγαλύτεροι στους νεότερους,οι προπονητές στους αθλητές τους,ότι χρειάζεται πολύ μεγαλύτερο κουράγιο και ηγετική ικανότητα η αντίσταση στη βία,παρά η υποχώρηση σ'αυτή. Και σ'αυτό τον τομέα εμείς οι μεγαλύτεροι να μην ξεχνάμε ότι είμαστε το μοντέλο συμπεριφοράς για τους νεότερους. Ο σεβασμός,η ειλικρίνεια και η περηφάνια είναι σημαντικές πηγές έμπνευσης για τα παιδιά προκειμένου να αντισταθούν στη βία.
Επίσης δεν είναι ότι καλύτερο τα όποια επεισόδια να δημοσιοποιούνται. Ο τρόπος με τον οποίο παρουσιάζονται από τους δημοσιογράφους δεν είναι απαραίτητα θετικός και δεν τα

τοποθετούν πάντα στη σωστή τους διάσταση. Αντίθετα,καμμιά φορά και με δική μας ευθύνη τα προβάλλουν διαφημίζοντάς τα.

Η τήρηση της ΕΥΤΑΞΙΑΣ στο γήπεδο είναι καθήκον και δικαίωμα μας.

Επιμύθιο:Ζούμε σε μια χώρα που φταίνε όλοι για όλα,εκτός από εμάς.
 

Διαβάστε επίσης