«Νά σουνα φιλάρα, στον καφενέ του Κόττα, τη δεκαετία του ογδόντα, να δεις μεγαλεία», ξεκινά τη συζήτηση ένας παλιός θαμώνας του μαγαζιού.
«Να βλεπες λιμουζίνες, κούρσες εξάπορτες, να στριμώχνονται μέσα στα Γύφτικα, ανάμεσα στα χαμόσπιτα. Να βλεπες τον Ιόλα με το γουνάκι του, να καθαρίζει το χώμα του δαπέδου για να χορέψει ο Τσαρούχης ζεϊμπέκικο. Κι όταν έβρεχε, το έδαφος λάσπωνε, και ρίχναμε πριονίδι… οι χορευτές, τα παντζάκια τους γέμιζαν πριονίδι… οπόταν αν πηγαίναν μετά από δω, σ’ άλλα κέντρα, το πριονίδι τους πρόδιδε… είχαν περάσει από του Κόττα».
Σταθμός στην νυχτερινή ζωή της Πάτρας ο καφενές του Κόττα. Στη φτωχότερη γειτονιά, στο συνοικισμό της Αγίας Αικατερίνης, ένας μαχαλάς που θυμίζει την Καισαριανή του 1960, βρήκαμε να ζει ακόμα το πιο αυθεντικό καφενείο της Πάτρας.
Ο Γιώργος Κόττας είναι μια μορφή. Καφετζής, γλεντζές, συλλέκτης σπάνιων δίσκων του ρεμπέτικου, εξαιρετικός χορευτής, έχει περάσει τα 70 και επιμένει. Καθημερινώς πιά, το βραδάκι μετά τη δουλειά ανοίγει τον καφενέ για κάνα δίωρο, ένα ουϊσκάκι, μιά βότκα, ένα τσίπουρο για παρέα, μόνο για φίλους. Το Σάββατο γεμίζει το μαγαζί και διασκεδάζει ο κόσμος.
«Πού να το φανταζόμουνα οτι θα πρεπε πάλι να πιάσω μεροκάματο, ηλεκτροσυγκόλληση, για να τα βγάλω πέρα…Βρε που μας καταντήσανε… Δε βαριέσαι τουλάχιστον έχουμε γλεντήσει τη ζωή μας!»
Καθισμένος στην αγαπημένη του θέση με ένα νεροπότηρο ουίσκι στα χέρια του, κάτω από την αφίσα του “Θρύλου” από το 1973, τη φωτογραφία του Μπρεσόν με την ασύλληπτη ζεμπεκιά σε καπηλειό του Πειραιά και το έργο που το χάρισε ο Τσαρούχης αναπολεί τα παλιά και συνεχίζει:
«Το μαγαζί το ξεκίνησε το 1932 ο παππούς μου κι η γιαγιά μου σαν καφε-ουζοζυθεστιατόριο. Από το1962 λειτουργεί σαν καφέ μπαρ και σαν κέντρο διασκέδασης… Ο κόσμος που ερχόταν εδώ γινόταν ένα… κύριοι καθώς πρέπει, κυρίες με γούνες και χρυσαφικά αλλά και φοιτητές κι άνθρωποι της πιάτσας. Κι έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα… Τα Σάββατα ο κόσμος ερχόταν παράωρα και μέναν μέχρι να τους πιάσει ο ήλιος…».
Προλάβετε να τον επισκεφτείτε… παράσταση “Σάββατο βραδυνή” για να γνωρίσετε έναν θρύλο της Πάτρας.