Σκοπός του Παναγιώτη Κορδά ήταν να δημιουργήσει μία ταινία μικρού μήκους που θα διαφέρει από τις υπόλοιπες αντίστοιχες ελληνικές παραγωγές που μπορεί κανείς να δει σε κάποιο φεστιβάλ.
Αν τον ρωτήσεις για το «Dragon's Summit» (την «Δρακοκορφή» όπως είναι ο τίτλος της στα ελληνικά) θα σου πει πως θεματικά έχει να κάνει «με τον έρωτα στο βουνό ή με τον έρωτα για το βουνό».
Γιος του αντιδημάρχου Καθαριότητας και πολιτικού μηχανικού στο επάγγελμα Χρήστου Κορδά, ο Παναγιώτης αποφάσισε να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο, που τον οδήγησε σε πιο καλλιτεχνικά μονοπάτια με ήδη πέντε ταινίες μικρού μήκους και δύο ντοκιμαντέρ στο ενεργητικό του, όπως γράφει σήμερα η δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Παναγοπούλου στην εφημερίδα Πελοπόννησος.
Κατακτώντας την «Δρακοκορφή»
Το περασμένο Πάσχα ο Παναγιώτης Κορδάς αποφάσισε να δημιουργήσει την πρώτη ταινία σε δική του παραγωγή. Οι ηθοποιοί βρέθηκαν μέσω του ΔΗΠΕΘΕ και για το project «επιστρατεύθηκαν» οι Πέτρα Μαυρίδη και Αντώνης Κυριάκης. Και όσον αφορά το συνεργείο; Φίλοι του Παναγιώτη Κορδά από το Λονδίνο ήρθαν προς βοήθεια: «Χάλασαν τις διακοπές τους, κατσικώθηκαν για μία εβδομάδα σε ένα βουνό και βοήθησαν τον φίλο τους» λέει χαρακτηριστικά. Μάλιστα, το έργο τους κάθε άλλο παρά εύκολο ήταν, καθώς όπως αναφέρει «τα γυρίσματα στο βουνό ήταν δύσκολα, καθώς όλα εξαρτώνται από τον καιρό. Πρέπει να ελέγξεις το φως, το έδαφος, τους ηθοποιούς… Ενας εφιάλτης» ενώ συμπληρώνει: «Αλλά για αυτό παίρνεις μαζί σου φίλους, γιατί μπορείς να τους «κακοποιήσεις» πιο πολύ απ' αυτούς που πληρώνεις. Τους κερνάς ένα τσίπουρο παραπάνω και τελειώνεις!».
Κάπως έτσι ξεκίνησαν τα γυρίσματα για το «Dragon's Summit», του οποίου ο Παναγιώτης Κορδάς έχει γράψει επίσης και το σενάριο. Εμπνευση στάθηκαν οι καλοκαιρινές διακοπές του ως παιδί στο βουνό. Παράλληλα πάντα γοητευόταν από τις ιστορίες για το Εβερεστ, την ορειβασία, αλλά και αυτή του Παύλου Τσιαντού, του κινηματογραφιστή και ορειβάτη που με την ομάδα του κατάφερε το 2004 να κατακτήσει την κορυφή του Εβερεστ. «Ηθελα να κάνω μια ταινία που να έχει το στυλ του ντοκιμαντέρ αλλά να είναι μυθοπλασία. Εγραψα μια ιστορία λίγο ρομαντική, που να περιλαμβάνει ένα ζευγάρι το οποίο βρίσκεται στα βουνά, γιατί μόνο εκεί μπορεί να υπάρχει. Παράλληλα έχει να κάνει και με τον εσωτερικό διάλογο που κάνουν οι ορειβάτες και ήθελα αυτά τα δύο να τα συνδυάσω».
Η ταινία εξελίσσεται στα βουνά της Ευρυτανίας στην αλλαγή της προηγούμενης χιλιετίας, την εποχή που δεν υπήρχαν κινητά και με τους πρωταγωνιστές να μιλούν μεταξύ τους με μηνύματα σε κασέτες τις οποίες αφήνει ο ένας στον άλλο εν είδει μηνυμάτων.
Από τη μουσική στη σκηνοθεσία
Από μικρός ο Παναγιώτης Κορδάς ασχολείτο με τη μουσική και το θέατρο. «Εγραφα μουσική για τις παραστάσεις των παιδιών του Καρναβαλικού Κομιτάτου αλλά και για θεατρικές ομάδες της Πάτρας. Ετσι αποφάσισα να ασχοληθώ με τη μουσική παραγωγή. Πήγα στο Μπέρκλεϊ, αλλά μετά από δύο χρόνια ανακάλυψα πως δεν μου άρεσε. Αυτή η ζωή είναι τελείως ασύμβατη με αυτά που εγώ ζητούσα. Συνεργάστηκα με πολλούς ανθρώπους του χώρου και ανακάλυψα πως δεν μου πολυταιριάζουν!» σημειώνει ο ίδιος.
Τότε, είχε ήδη αρχίσει να κάνει βίντεο και βίντεο-κλιπς για φίλους. «Πέραν του ότι με ενδιέφερε περισσότερο το οπτικό μέσο, άρχισα να βγάζω κάποια χρήματα» λέει χαρακτηριστικά. Και τότε αποφάσισε να δημιουργήσει την πρώτη του ταινία, τη «Λυδία». «Αν την είχα γυρίσει σε φιλμ, θα το είχα κάψει!» λέει και συμπληρώνει: «Το πήγα λίγο ανορθόδοξα. Μετά την ολοκλήρωσή της ένιωσα πως δεν είχα υπάρξει πιο κουρασμένος στη ζωή μου».