Η παραπαδεία των ανεπάγγελτων...πολιτικών

Σε λίγες μέρες οι μαθητές των Πανελλαδικών θα γνωρίζουν –θα έχουν αξιολογηθεί δηλαδή- αν και που πέτυχαν. Θα έχουν αξιολογηθεί όμως, μέσα από ένα σύστημα ανούσιο, χωρίς δυναμική και βάθος γνώσης. Χωρίς δυνατότητα να αναδεικνύει προς τους μαθητές την βαθύτερη σκέψη και ανάλυση. Θα έχουν αξιολογηθεί μέσα από ένα σύστημα που στηρίζει την παραπαιδεία αλλά και την υποβάθμιση της ίδιας της έννοιας της αξιολόγησης από τους ίδιους εκείνους που αξιολογούν.
 
Δυστυχώς, κάθε έννοια ευέλικτης προσέγγισης στην έννοια παιδεία τείνει να εκλείψει και την θέση της να παίρνει μία «κουλτούρα» που στο πνεύμα μίας περίεργης αριστεροσύνης προχωράει μεθοδικά στην κατάλυση αξιών, αξιολογήσεων και της ίδιας της παράδοσης. Αρχής γενομένης από την «διαγραφή» της αναφοράς στην πρωινή προσευχή στα σχολεία. Την κατάλυση του περιβάλλοντος χώρου της Βουλής από «ακτιβιστές», την στήριξη και συντήρηση «αβάτων» καθώς και την προσπάθεια καταστρατήγησης κάθε έννοιας ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης.  Ίσως τελικά η επανεμφάνιση των ανεπάγγελτων επαγγελματιών της πολιτικής που μας οδήγησαν στην κρίση ή των παιδιών αυτών, να μην είναι άσχετη με την συνολική απαξίωση της «σκεπτόμενης παιδείας». Δεν είναι άσχετη με την αδιαφορία για το γεγονός πως εκατοντάδες χιλιάδες σκεπτόμενων νεών και επαγγελματιών ξενιτεύτηκαν για να ζήσουν και να εργασθούν σε χώρες όπου οι αξιολογητές αξιολογούνται και η παραπολιτική δεν στηρίζει την παραπαιδεία. Δεν είναι άσχετη από το γεγονός πως η απαξίωση της πολιτικής βολεύει εκείνους που χειραγωγούν τα μικρά συστήματα επιδιώκοντας να μην συμμετέχουν πολλοί. Δεν είναι άσχετη από το γεγονός πως τα περισσότερα από τα παιδιά που θα αποφασίσουν για το που θα σπουδάσουν σε λίγες μέρες θα ήθελαν –αν είχαν την δυνατότητα – να φύγουν άμεσα από την χώρα. 
 
Η Βικτόρια Χίσλοπ πρόσφατα περιέγραψε την Πάτρα ως «μία πόλη που αντιπροσωπεύει τα άκρα της Ελλάδας αλλά και το υποβόσκον χάος». Τι ειρωνικό ένας «ξένος» με μία φράση να απεικονίζει την εξελικτική πορεία κάθε βήματος εν μέσω κρίσης. Σίγουρα όμως δεν αναφερόταν μόνον στην περίοδο της κρίσης. Αν για παράδειγμα οι Πατρινοί, αλλά και οι πολίτες των άλλων πόλεων της χώρας, δεν έχουμε αντιληφθεί χρόνια τώρα πως αυτό το «υποβόσκον χάος» που διαμόρφωσαν πολλές πόλεις σε τέλμα συντηρήθηκε και συντηρείται για να «βολεύονται» κάποιοι, τότε δυστυχώς κάθε έννοια ανάδειξης κάτι νέου, παραγωγικού και δημιουργικού θα χαθεί οριστικά. Άρα γιατί να συμβιβασθούμε με την αναφορά της Χίσλοπ πως στην Πάτρα όπως σε πολλές άλλες πόλεις η «ομορφιά πηγαίνει με την εγκατάλειψη». Μία χαοτικά μηδενιστική «απεικόνιση» μίας πραγματικότητας που ξεκινάει και διαμορφώνεται από την παιδεία μας.
 
Δεν είναι μόνον η παιδεία των βαθμών και της αποστήθισης που υποχρεώνει σε στερεότυπα «μη σκέψης» με όλα τα επακόλουθα χειραγώγησης αυτών των δομών. Είναι εκείνη ακριβώς η παιδεία που τελικά βολεύτηκε από το δημιουργικό χάος κατά άλλους, με το οποίο μας εξοικείωσαν οι πολιτικοί τις τελευταίες δεκαετίες. Ένα χειραγωγούμενο χάος μέσα στο οποίο μόνον οι εντός συστήματος γνώριζαν να επιβιώσουν προ κρίσης. Ένα χάος που προσπαθεί όμως να μας επιβληθεί εκ νέου προκειμένου να επιβιώσουν κάποιοι πάλι που απομύζησαν τόσο το σύστημα, όσο και τους πολίτες που μέσα από δημοσιοσχετίστικες παρουσίες σε γάμους, μνημόσυνα και κηδείες χωρίς γνώση και διάθεση προσφοράς, οδήγησαν την χώρα, αλλά και τον τόπο μας στον σημερινό μαρασμό.