Νόμοι πριν έναν αιώνα...

του δημητρη σαρδελιανου

Δεν θα πάω στην ουσία της απόφασης. Υπάρχει όμως ένα θέμα το οποίο με κέντρισε όταν διάβασα το κείμενο.

Η απόφαση στηρίζεται σε άρθρα των νόμων 2112/1920 και 3198/1955. Προσέξτε τις ημερομηνίες. Νόμοι πριν 97 και 62 χρόνια. Σχεδόν πριν ένα αιώνα. Και με βάση αυτούς τους νόμους κρίνονται οι σχέσεις εργοδότη εργαζόμενου σήμερα.

Δεν υποστηρίζω ότι δεν ισχύουν ή ότι είναι λάθος νομικά η απόφαση. Αλλά ακόμα και αν περιέχουν αυτοί οι νόμοι διαχρονικές (λέμε τώρα) σταθερές οφείλει το πολιτικό σύστημα να τους αναθεωρήσει.

Η παραμονή τους σε ισχύ και η μη επικαιροποίησή τους (επαναλαμβάνω ανεξαρτήτως το τι λένε) είναι ο ορισμός της στατικότητας και του συντηρητισμού. 
Δεν υποστηρίζω την αλλαγή για την αλλαγή.

Υποστηρίζω την εξέταση τους για την ορθότητα διατήρησή τους σε ένα περιβάλλον τελείως διαφορετικό από αυτό που τότε ψηφίστηκαν και ταυτόχρονα η ψήφιση έστω και αν οι αλλαγές είναι τελείως περιορισμένες ενός νέου ακόμα και για συμβολικούς λόγους απόδειξης ότι κάποιος ρε αδελφέ τους εξέτασε και αποφάσισε να παραμείνουν οι ίδιοι.

Υ.Γ. Ασε που είμαι σίγουρος ότι μάλλον θέλουν ξήλωμα λαμβάνοντας υπόψιν την απόφαση του Αρείου Πάγου.

Διαβάστε επίσης