Είναι δεδομένο το πρόβλημα που ταλαιπωρεί τις ελληνικές ΜΜΕ. από την έλλειψη ρευστότητας. Το πρόβλημα διογκώνεται ακόμα περισσότερο αν αναλογιστούμε τον περιορισμένο ρόλο των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στην προώθηση κεφαλαιακών πόρων προς τις ΜΜΕ, καθώς και την αποφυγή επενδυτικών κεφαλαίων από άλλες πηγές.
Στον ζωτικό τομέα της χρηματοδότησης, σύμφωνα με την SBA (2013), η Ελλάδα εμφανίζει τη χαμηλότερη επίδοση στην ΕΕ και, δυστυχώς, η τάση αυτή φαίνεται να επιδεινώνεται με το χρόνο. Πιο συγκεκριμένα, σχεδόν το 1/3 των αιτήσεων για χορήγηση δανείων που υποβάλλουν οι ελληνικές ΜΜΕ απορρίπτονται (μέσος όρος της ΕΕ: 15%), γεγονός που οφείλεται στην απροθυμία των τραπεζών να χορηγήσουν δάνειο. Επίσης, οι επενδύσεις σε κεφάλαια επιχειρηματικού κινδύνου αντιστοιχούν μόλις στο ένα δέκατο του μέσου όρου, γεγονός που δείχνει - μεταξύ άλλων - την αρνητική διάθεση για εταιρικούς συνασπισμούς .Όσον αφορά στη μόχλευση, σχεδόν το 75% των ΜΜΕ έχουν συνάψει δάνειο, ενώ το 30% έχει πρόβλημα υπερδανεισμού.
Μετά τη συμφωνία για την αξιολόγηση, λαμβάνεται υπόψη η λήψη μέτρων ύψους 1% του ΑΕΠ στον τομέα των συντάξεων, που θα τεθούν σε εφαρμογή από το 2019 και έπειτα και η λήψη μέτρων 1% του ΑΕΠ στον τομέα των φορολογικών, που θα τεθούν σε εφαρμογή από το 2020 και έπειτα (ύψους 1,8 δισ. ευρώ κατ’ έτος), αφού το 2018, λόγω των υψηλών απαιτούμενων πλεονασμάτων, δεν πιάνονται οι στόχοι. Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στην οικονομία, οι ιδιωτικές επενδύσεις, η ιδιωτική κατανάλωση και οι ιδιωτικές αποταμιεύσεις θα υποστούν όλο το βάρος της προσαρμογής από εδώ και πέρα, υπέρ των πρωτογενών πλεονασμάτων! Οι ιδιωτικές επενδύσεις εκτιμάται ότι θα μειωθούν κατά 8 δισ., οι ιδιωτικές αποταμιεύσεις με ένα παρόμοιο μέγεθος και τέλος η ιδιωτική κατανάλωση κατά 2,35 δισ. ευρώ. Αντιθέτως, το πρωτογενές πλεόνασμα και το εθνικό δημοσιονομικό ισοζύγιο θα αυξηθεί κατά 3,7 δισ. Και αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι απομακρύνεται και πάλι η ανάπτυξη!
Σε ότι αφορά το φόρο εισοδήματος και το φόρο κεφαλαίου, μπορεί να υπάρχει περιθώριο να αυξηθούν τα φορολογικά έσοδα με μια περεταίρω αύξηση του φορολογικού συντελεστή του εισοδήματος, αλλά η αναμενόμενη αύξηση των κρατικών εσόδων θα είναι πολύ μικρή. Άρα οι πολιτικές επιλογές πρέπει να είναι προσεχτικές, καθώς μπορεί να θέσουν σε μεγαλύτερη ασφυξία την ελληνική κοινωνία και μάλιστα χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα!
Κατά συνέπεια και αυτή η συμφωνία θα έχει, υφεσιακό χαρακτήρα. Αλλά η απομάκρυνση της ανάπτυξης θα καταστεί το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Χρειάζεται αναμφισβήτητα ένα διαφορετικό μίγμα δημοσιονομικής πολιτικής, που θα υψώνει ένα δίχτυ προστασίας, στις παραγωγικές δυνάμεις της εθνικής μας οικονομίας και θα ενισχύει τις όποιες επενδυτικές πρωτοβουλίες.
